برای سازمان تجارت رستوران ، عامل مد برای یک غذای خاص از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر چند سال پیش ، تقاضای بیشتری برای غذاهای ایتالیایی ردیابی می شد ، در سال های اخیر ، بسیاری از غذاخوری ها آشکارا مجذوب غذاهای عجیب و غریب سرزمین طلوع خورشید می شوند.
در مدت زمان نسبتاً کوتاهی ، بیش از صد مرکز مشابه در پایتخت افتتاح شد که سوشی ، ساشیمی و سایر غذاهای لذیذ ژاپنی را ارائه می دادند. با این وجود ، مهم نیست که غذاهای این رستوران چقدر جذاب به نظر برسد ، به دلیل گرانی ، هنوز هم در دسترس خیلی ها قرار ندارد. در مورد م fastسسات فست فود که امروزه می توان توسعه سریع آنها را در روسیه یافت ، نمی توان همین را گفت. اگر در همان کافه ها و رستوران ها علامت گذاری حدود 200-300٪ باشد ، در موسسات فست فود به دلیل هجوم زیاد بازدیدکنندگان که توسط قیمت های دموکراتیک تعیین شده جذب می شوند ، سود در حال رشد است.
در پس زمینه رقابت های روزافزون ، عامل اولویت برای موفقیت آمیز بودن فعالیت هر مرکز پذیرایی ، مکان مناسب است. هنگام انتخاب ، لازم است تعدادی از معیارها را در نظر بگیرید: "ترافیک" بالا از محل ، نرخ اجاره کم ، سطح رفاه بازدید کنندگان بالقوه ، و غیره. علاوه بر این ، اگر عامل "ثبت نام" موفقیت آمیز باشد برای اپراتورهای شبکه چندان مهم نیست ، زیرا قبل از هر چیز یک مارک تبلیغاتی خوب در اینجا کار می کند ، پس از آن به طور معمول برای صاحبان کافه های کوچک یا رستوران ها که سرمایه اولیه قابل توجهی ندارند ، اما انتظار اولین سود ممکن را دارند ، این مسئله بسیار مهم است. در این حالت ، راه حل ایده آل برای برون رفت از شرایط وجود "ذائقه" مفهومی در تاسیس است.
به طور سنتی ، جذاب ترین قلمرو برای تشکیل یک تجارت "مغذی" مرکز شهر است و بیشترین اشیا investment برای سرمایه گذاری فضای خرده فروشی در طبقات اول ساختمان های روبروی معابر اصلی شهر است. برای چنین مکان هایی است که امروزه در باغ حلقه کمبود شدید وجود دارد ، و همچنین تمرکز نقاط غذا افزایش می یابد. ولسوالی های "خواب" از نظر تعداد چنین موسساتی به طور قابل توجهی عقب هستند.
پس از مشخص شدن منطقه و محل تقریبی "بهشت لذیذ" ، یک معضل پیش می آید: ساختن یک شی از "ابتدا" یا انجام بازسازی و حتی پروفایل مجدد ساختمان قدیمی. واضح است که گزینه دوم تنها در مواردی که به بازسازی جدی نیاز نباشد ، ارجح است.
به عنوان یک قاعده ، اپراتورهای شبکه توانایی سرمایه گذاری در ساخت یک فضای خرده فروشی را دارند. برای م singleسسات مجرد ، یک گزینه واقع بینانه تر ، به دست آوردن مالکیت مکانهایی است که به عنوان میراث دوران اتحاد جماهیر شوروی به ارث رسیده است. بنابراین ، اکنون اغلب می توانید کافه ها و رستوران های "ثبت شده" را در محل نانوایی های سابق یا فروشگاه های مواد غذایی پیدا کنید. مزایای چنین تداوم کاملاً واضح است: در طول ساخت و ساز ، تمام GOST های لازم به راحتی مشاهده می شود و نیازی به مشخصات مجدد محل نیست.
از این گذشته ، اگر م institutionسسه ای که از غذا دور بود قبلاً در این قلمرو واقع شده بود ، رستوران داران بالقوه نمی توانند از مشکلات پروفایل مجدد محل جلوگیری کنند. برای انجام این کار ، شما باید مجوزها را بدست آورید ، آستانه شماری از مقامات اداری را طولانی و لجوجانه از REU و با خدمات کنترل بهداشتی به پایان برسانید.
یک گزینه حتی اقتصادی تر ، اجاره اماکن کوچک است. پناهگاه "موقت" ، واقع در مکان های "گردش" - نزدیک مراکز تجاری ، مناطق خرید و غیره - در ابتدا به بازگشت سریع سرمایه کمک می کند. با این وجود ، تعدادی دشواری نیز وجود دارد.اولاً ، حجم اشیا available موجود برای اجاره ، که می تواند در پایگاه های اطلاعات آژانس های املاک و مستغلات یافت شود یا توسط مقامات پایتخت برای رقابت در نظر گرفته شود ، بسیار محدود است. بیشتر "خوش مزه ترین" کنتورها به دلایل مختلف در سایه باقی می مانند. ثانیا ، تبدیل قلمرو به کافه یا رستوران ، سرمایه گذاری در تبلیغ مکان و غیره ، دانستن اینکه امروز یا فردا مجبور به جابجایی نخواهید شد ، یک حرکت بسیار کوته فکرانه در تجارت است. اگر می خواهید کار خود را شروع کنید ، باید حداقل سقفی بالای سر خود داشته باشید.
درمان ایده آل برای چنین "شگفتی" های املاک و مستغلات اجاره متر در مراکز خرید است. برای زنجیره های فست فود در پایتخت ، حرکت بهینه ترکیب آنها در فودکورت یا اصطلاحاً فودکورت است. امروزه ، هر مرکز خرید فودکورت خاص خود را دارد ، جایی که حداقل 6-7 مفهوم ارائه می شود که یکدیگر را تکثیر نمی کنند و منعکس کننده طعم و مزه های گسترده بازدید کنندگان است (به عنوان مثال یک رستوران ، فست فود ، کافی شاپ ، سوشی بار و Steakhouse).
برای چنین اپراتورهایی ، صاحبان فضای خرده فروشی ، به طور معمول ، نرخ اجاره مطلوب تری را در مقایسه با همان لباس های گران قیمت یا فروشگاه های جواهرات ارائه می دهند. دلیل آن ساده است. این هایپرمارکت به عنوان یک مرکز جذابیت عالی برای مشتریان بالقوه خارج از کشور عمل می کند. با این حال ، پس از اینکه بازدید کنندگان در داخل مرکز خرید قرار گرفتند ، از گزینه های مختلفی برای تعیین مسیر خود استفاده می شود که در درجه اول برای مستاجران بزرگ مطلوب است. تأکید بر تأسیسات فودکورت است - بندرت یک بازدید کننده می تواند در مقابل وسوسه نوشیدن یک فنجان قهوه یا سفارش چیز قابل توجه تری مقاومت کند. با تشکر از موقعیت دقیق این نقاط (در طول مسیر اصلی خریداران) ، می توان به افزایش قابل توجهی در زمان صرف شده توسط بازدید کنندگان در دیوارهای مجتمع خرید دست یافت ، که بر سطح درآمد سایر افراد تأثیر می گذارد. مستاجر غالباً ، فودکورت ها به عنوان نوعی «آهن ربا» عمل می کنند که بازدیدکنندگان را به مکانهای نامناسب جذب می کنند. به عنوان مثال ، طبقات فوقانی برای مراکز پذیرایی در مراکز خرید اختصاص یافته است.
لازم به ذکر است که سطح تأسیس با مفهوم مرکز مطابقت دارد. به عنوان مثال ، در مکانهایی که مغازه های نخبه و بوتیک های تولید کنندگان برجسته جهان واقع شده اند ، با تمرکز بر روی یک بخش بسیار سودآور از مردم ، غذاهای مک دونالد کاملاً مناسب به نظر نمی رسد و نشستن در کنار رستوران ها و کافی شاپ های گران قیمت.
دامنه نرخ اجاره فودکورت ها اکنون از 400 دلار تا 2000 دلار در هر متر مربع در سال است. به عنوان مثال ، در مرکز خرید Mega ، توسعه دهنده آن شرکت Ikea است ، نرخ اجاره سالانه بین 1500 تا 2000 در هر متر مربع متفاوت خواهد بود. به طور معمول ، اجاره نامه برای مدت حداقل 5 سال منعقد می شود که در طی آن موسسه نرخ اجاره مسطح را به اضافه هزینه های عملیاتی (80-150 دلار در هر متر مربع در سال) پرداخت می کند. درست است ، اغلب صاحبان کنتور ترجیح می دهند اجاره را به صورت درصدی از گردش مالی دریافت کنند.
در یک مجتمع در حال ساخت ، نرخ اجاره به طور معمول ، با در نظر گرفتن جریان مورد انتظار بازدیدکنندگان ، براساس مفهوم ، نوع مستاجران لنگر (هایپرمارکت ، فودکورت ، مجموعه سینما و غیره) ، منطقه تحت پوشش ، ظرفیت پارکینگ ، و غیره بهره برداری از فضای خرده فروشی ، و همچنین در حضور رقبای نزدیک ، نرخ می تواند کاهش یابد.
شاخص ماهیت امیدوار کننده فودکورت ها در پایتخت ایجاد مجموعه ای از پنج بازیکن بزرگ در بازار فست فود روسیه است: مک دونالد ، روزینتر ، ناهار (زنجیره ای یولکی-پالکی) ، YUNTD (رستوران های Sbarro) و ملنکا که قصد دارند به طور مشترک برای مکان در معرض نور خورشید در مراکز خرید و خرید و سرگرمی بجنگید.
امروزه یکی از م theثرترین راه های گسترش تجارت ، حق رای دادن است. در کشور ما ، بسیاری از شرکت های بزرگ ، از جمله Rosinter ، Coca Cola ، Baskin Robbins ، Subway ، و غیره با توجه به این طرح کار می کنند. دلیل سهولت در تکثیر آنها با خطرات مالی کمتر است.
کار بر اساس چنین طرحی فرض می کند که شرکت franchisor حق استفاده از نام ، هویت شرکتی ، تجربه ، فن آوری های شرکت franchisee را اعطا می کند. صاحبان امتیاز این فرصت را دارند تا محصولات و تجهیزات اصلی را با قیمت های رقابتی از تولیدکنندگان مجاز خریداری کنند. علاوه بر این ، صاحب امتیاز ، توصیه های خود را در مورد استقرار یک شبکه خرده فروشی ، انجام یک سیاست تبلیغاتی ، کمک به امتیاز دهنده در آموزش پرسنل با مهارت بالا و حتی گاهی کمک مالی می کند.
برای تبدیل شدن به حق امتیاز ، خرید مجوز برای حق استفاده از علامت تجاری و سیستم تجارت از شرکت مادر ضروری است. ابتدا هزینه مجوز اولیه (خرید حق رای دادن) ساخته می شود که 10-7٪ سرمایه گذاری اولیه است. و سپس پرداخت های ماهانه فعلی به میزان 4-7٪ از حجم فروش و همچنین پرداخت به بودجه تبلیغات تا 3٪ از حجم فروش انجام می شود.
اگرچه ، برای تبدیل شدن به یک حق امتیاز ، تمایل و توانایی های مالی به تنهایی کافی نیست. در همان شرکت روزینتر ، این امر نیاز به تجربه در کار تجارت رستوران ، مهارت های مدیریت عمومی و همچنین در دسترس بودن سرمایه خود به مبلغ حدود 200 هزار دلار دارد. یک مزیت بزرگ این واقعیت است که صاحب امتیاز دارای یک مکان برای یک رستوران با مساحت 150 متر مربع یا بیشتر است. پس از افتتاح رستوران ، شما مجبورید ماهانه هزینه مجوز را به میزان 7٪ از درآمد (خالص از مالیات فروش) برای کل مدت قرارداد بپردازید.
