تعداد زیادی از انواع آبجو وجود دارد. این نوشیدنی یکی از محبوب ترین ها در جهان محسوب می شود. می توانید آن را در خانه نیز بپزید. علاوه بر این ، از حداقل مقدار مواد تشکیل دهنده ، شما می توانید خود را نه تنها با انواع کلاسیک ، بلکه با انواع منحصر به فرد ، به عنوان مثال ، آبجو از شاخه های کاج یا میوه های خشک غرق کنید.
مواد اصلی آبجو
هر آبجو باید حاوی رازک و مالت باشد. هاپس گل آذین های کوچک یک گیاه است که اغلب در بسیاری از کلبه های تابستانی رشد می کند. ابتدا آنها جمع آوری می شوند ، سپس کاملاً خشک و خرد می شوند. در نتیجه این فرآیند ، پودری بدست می آید.
مالت یک دانه جوانه زده است. می توانید تقریباً از هر نوع واریتی استفاده کنید ، اما غالباً دانه های گندم ، چاودار یا جو مبنای آبجو می شوند. جاهای خالی آبجو در معرض فروش است ، اما شما فقط می توانید غلات را خریداری کرده و در خانه جوانه بزنید. با این حال ، ساده ترین گزینه خرید عصاره مالت مخصوص است.
اصل اساسی دم کردن آبجو
صرف نظر از نوع آبجو ، دستور العمل تهیه آن ، به طور معمول ، بدون تغییر باقی می ماند. شما می توانید مواد تشکیل دهنده را تغییر دهید ، آنها را اضافه کنید ، اما ترتیب اصلی راز اصلی است.
یک قابلمه بزرگ آماده کنید و سه لیتر آب را در آن بجوشانید. 1 کیلوگرم شکر اضافه کنید و مخلوط را دوباره بجوشانید. شما باید یک شربت قند نسبتاً غلیظ داشته باشید. عصاره مالت را در یک بین ماری گرم کرده و با مخلوط شکر مخلوط کنید. مواد باید کاملاً در یک توده همگن مخلوط شوند.
آب را جداگانه آماده کنید. اگر کمی حل و فصل شود بهتر است. لازم است به قطعه کار آب سرد اضافه کنید تا مقدار آن 8 برابر از جرم شیرین باشد. سپس این مخلوط در ظرف تخمیر انتخاب شده ریخته می شود. آخرین و مهمترین مرحله افزودن مخمر آبجو است. توجه داشته باشید که این مربوط به مخمر مخصوص است و نه مخلوط های پخت و پز.
مخمر (بیش از 50 گرم) به طور مساوی در مخلوط آماده ریخته می شود. نکته اصلی این است که آنها به طور مساوی در مایع توزیع می شوند و به توده تبدیل نمی شوند. بلافاصله پس از انجام مراحل نهایی ، ظرف تخمیر را با درب بسته و در جای خنک قرار دهید. دمای مطلوب برای تهیه آبجو بیش از 20 درجه نیست.
ظرف یک هفته ، برداشت محصول باید فرآیند تخمیر را انجام دهد. به محض اینکه حباب در سطح ظاهر شود ، می توان مخلوط را در ظروف جداگانه ریخت. به هر بطری 2-3 قاشق چایخوری رازک اضافه کنید. ظروف بسته را می توان برای مدت زمان طولانی نگهداری کرد ، اما بهتر است یک هفته بعد از تهیه آبجو ، آن را میل کنید.
آبجو خانگی با مواد افزودنی
در مرحله مالت به مواد افزودنی مانند میوه های خشک ، شاخه های کاج یا ارس افزوده می شود. پایه آبجو را به جوش می آورند (آب ، مالت ، شکر) ، سپس میوه های خشک یا مواد افزودنی دیگر را در آن می ریزند. این توده در یک ظرف ذخیره سازی ریخته می شود ، که باید محکم با یک درب یا گاز بسته شود. روند تخمیر توسط صدای جوشان مشخصه و وجود حباب تعیین می شود. به محض اینکه این ویژگی های متمایز متوقف می شوند ، آبجو آماده نوشیدن است.
آبجو خانگی کریمه با افزودن برش های نان سیاه و میخک تهیه می شود. این نوشیدنی با طعم اصلی و اصطلاحاً خاصیت تمیز بودن متمایز می شود.
باستانی ترین دستور تهیه آبجو نوشیدنی بر پایه عسل است. در این حالت ، مواد اصلی تشکیل دهنده عسل ، رازک و مخمر هستند. نسبت ها به شرح زیر محاسبه می شود: برای 2 کیلوگرم عسل ، شما به 50 گرم مخمر و 25 گرم رازک نیاز دارید. 10 لیتر آب را در قابلمه بزرگی بجوشانید ، عسل و رازک به آن اضافه کنید.مخلوط را به جوش آورده و سپس با بطری صاف کنید. بعد از چند روز ، آبجو آماده نوشیدن خواهد بود.
