مردم هنگام دم کردن قهوه فوری امیدوارند که این قهوه به شما امکان لذت بردن از یک فنجان نوشیدنی معطر گرم و بدون تأخیرهای بی مورد را بدهد. اما به خاطر سرعت پخت و پز ، باید ذائقه را قربانی کنید. و لذت دیگر لذت نیست و عطر نیز عطر نیست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
فناوری تولید نوشیدنی های فوری توسط Satori Kano ژاپنی در سال 1901 توسعه داده شد. اعتقاد بر این است که وی این فناوری را به سفارش دولت ایالات متحده برای نیازهای ارتش آمریکا توسعه داده است. در واقع ، در طول جنگ جهانی دوم ، قهوه فوری از محبوبیت خارق العاده ای در بین سربازان آمریکایی برخوردار بود. در حال حاضر در سال 1906 ، این نوشیدنی به بازار عرضه شد و هنگامی که در سال 1938 شرکت Nestlé فروش نسکافه معروف خود را آغاز کرد ، قهوه فوری محبوبیت جهانی پیدا کرد.
گام 2
سه نوع قهوه فوری وجود دارد: یخ زده ، دانه ای و پودر شده. فرایندهای فن آوری تولید آنها به طور قابل توجهی متفاوت است ، اما در مورد انواع این محصول ، می توان گفت که این عصاره قهوه طبیعی است که از ارزانترین دانه های روبوستا و ضایعات قهوه ساخته شده است.
مرحله 3
برای تهیه قهوه پودر شده ، یک نوشیدنی بسیار غلیظ از دانه های طبیعی در مخازن مخصوص دم می شود. مایع حاصل تحت فشار زیاد به خشک کن تزریق می شود ، به این ترتیب از کوچکترین قطره های قهوه آماده پودری بدست می آید. این فرآیند بدون دسترسی به اکسیژن انجام می شود ، زیرا در حضور اکسیژن ، عطر و طعم آن از بین می رود. اگر می خواهید قهوه گرانول تهیه کنید ، قهوه پودر شده تحت روشی دیگر قرار می گیرد - درمان با بخار. در طی این فرآیند ، دانه های منفرد به صورت گرانولهای بزرگ بهم چسبانده می شوند. قهوه یخ زده با بالاترین کیفیت در نظر گرفته می شود ؛ تولید آن شامل انجماد کنسانتره و به دنبال آن کمبود آب در خلا است.
مرحله 4
در طی فرایند تولید ، قهوه فوری عطر و طعم خود را از دست می دهد و برای اینکه طعم آن به طعم قهوه معمولی نزدیک شود ، تولید کنندگان انواع گران قیمت محصولات خود را با روغن های طبیعی قهوه تیمار می کنند.
