برخلاف تصور عمومی ، چای غلیظ برای انسان مضر نیست ، اما یک آبگوشت ضعیف با مقدار کم مواد مغذی تفاوت چندانی با آب ساده ندارد. یک نوشیدنی با کیفیت مناسب که به درستی دم می شود به دلیل کافئین موجود در آن طعم عالی دارد و باعث نشاط می شود.
به اندازه کافی عجیب ، چای حاوی کافئین بیشتری از قهوه است. به عنوان مثال ، اسپرسوی با کیفیت بالا که از 100٪ Arabica ساخته شده است ، فقط 1.2٪ کافئین دارد. در چای های گران قیمت ، به عنوان مثال ، در "Assam" ، این سهم می تواند به 4٪ برسد. اما محتوای واقعی آن کمی کمتر است ، زیرا کافئین موجود در برگهای خشک چای به طور کامل در آبگوشت استخراج نمی شود.
کافئین چای ملایم تر است ، بنابراین چنین تأثیر چشمگیری روی سیستم عصبی و قلب ندارد. این به این دلیل است که تانن عملکرد آلکالوئید را بی صدا کرده و غلظت آن را کاهش می دهد. این دو ماده ، در ترکیب با یکدیگر ، یک جز component جدید - تئین - دریافت می کنند. بسیار آهسته در خون جذب می شود ، اما به سرعت از بدن دفع می شود. Taine چای را برای سلامتی ایمن می کند ، زیرا مسموم شدن برای آنها غیرممکن است.
محتوای کافئین در چای می تواند بسیار متفاوت باشد ، تحت تأثیر نوع آن است. بیشترین محتوای این ماده در برگها و جوانه های جوان حساس (نکات) یافت می شود. این قسمتهای گیاه لزوماً بخشی از یک چای خوب هستند که می تواند تا 4 تا 5 درصد کافئین داشته باشد. بروشور دوم فلاش شامل 3-4٪ از این م componentلفه است ، سوم - 2.5٪ ، بقیه - 0.5-1.5٪.
مکان پرورش چای نیز مهم است. محتوای مقدار کافئین تحت تأثیر آب و هوا ، خاک ، ارتفاع قرار دارد. دمای پایین رشد گیاه را کند می کند ، بنابراین کافئین بیشتری در برگها وجود دارد. نور شدید خورشید نیز همین نتایج را به همراه دارد.
ارزش توجه به درجه تخمیر برگ چای است. هرچه تعداد آن بیشتر باشد ، کافئین موجود در گیاه کمتر است. بنابراین ، چای های سبز ، سفید و اولانگ حاوی آلکالوئید بیشتری هستند.
روش دم کردن همچنین بر مقدار کافئین چای تأثیر می گذارد. در آب جوش ، این ماده سریعتر آزاد می شود ، بنابراین ، با تزریق طولانی مدت ، مقدار زیادی کافئین آزاد می شود ، شما نباید نوشیدنی را بیش از پنج تا شش دقیقه دم کنید.
