محبوب ترین سس پستو ایتالیایی به همراه نان ، ماکارونی و به عنوان یک غذای فرعی برای غذاهای گوشتی سرو می شود. انواع پستو در کشورهای دیگر نیز وجود دارد. این سس همه کاره از ویژگی های خاصی در تهیه آن برخوردار است.
"پستو" در ترجمه از ایتالیایی به معنی "خرد شده" یا "کوبیده شده" است. سس با آسیاب کردن مواد در مخلوط کن یا هاون تهیه می شود. انواع مختلف پستو ، چه سنتی و چه مدرن ، وجود دارد.
استان لیگوریا با مرکزیت خود جنوا را زادگاه پستو می دانند. به همین دلیل پستو در جنوسی کلاسیک ژانر است. ریحان ، سیر و نمک تازه (ترجیحاً درشت) در یک ملات مرمر با گلدان چوبی و با قوام خامه ای آسیاب می شوند. کاج ها (آجیل کاج ایتالیایی) در آنجا اضافه می شوند و مالیده می شوند. پس از مالش هوا ، پنیر پکورینو اضافه می شود ، که قبلا روی یک رنده رنده شده ریز شده ، و روغن زیتون ، البته لیگوریایی و فشار دادن اول.
دستورالعمل های پستو مدرن وجود دارد که در آن زنجبیل و نعناع ، گل گشنیز ، زیتون ، زیتون سبز ، اسفناج ، گشنیز ، پوست لیمو ، قارچ به مجموعه سنتی مواد اضافه می شوند. برای گیاهخواران ، پنیر موجود در پستو با خمیر میسو جایگزین می شود.
سس که در سراسر جهان بسیار محبوب شده است ، خرید آن در فروشگاه کار سختی نیست. اما پستوی واقعی ارزش ساختن به تنهایی یا بازدید از یک رستوران ایتالیایی را دارد. واقعیت این است که سس موجود در قفسه های سوپرمارکت با استفاده از دستگاه های اتوماتیک مخلوط می شود و مغز کاج با گردو یا بادام هندی ارزانتری جایگزین می شود ، کیفیت روغن در آنجا پایین تر است و پنیر پارمزان ارزان تر است.
پستو را می توان به لازانیا ، ماکارونی ، راویولی ، گنوکی ، سوپ ماینسترون اضافه کرد ، آن را با نان تازه یا کراکر به عنوان پیش غذا و همچنین به گوشت کبابی سرو می کنند.
