به عسل برای همه بیماری ها پاناسه گفته می شود ، اما مانند هر دارویی نمی توان آن را به مقدار نامحدود مصرف کرد. علاوه بر این ، عسل یک محصول نسبتاً پرکالری است. میزان مصرف روزانه به سن و وضعیت سلامتی فرد بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
عسل مانند سایر محصولات زنبورداری از خاصیت درمانی بی نظیری برخوردار است. شاید هیچ کالای دیگری از این دست روی زمین وجود نداشته باشد که بتواند تمام مواد مفید لازم را برای فرد به شکل ساده و قابل هضم داشته باشد. این یکی از رایج ترین درمان های مردمی برای درمان سرماخوردگی است ، زیرا عسل دارای خواص ضد افسردگی ، ضد باکتری ، ضد ویروس ، ضد قارچ و خلط آور است. عسل زنبور عسل تقریباً شامل تمام ویتامین ها و میکرو عناصر شناخته شده برای انسان ، از جمله ویتامین های A ، B ، C ، PP ، H ، K و همچنین کلسیم ، لیتیوم ، منگنز ، منیزیم ، آلومینیوم ، بور ، بیسموت ، وانادیوم ، ژرمانیوم ، آهن ، طلا است. ، قلع ، پتاسیم ، سدیم ، نقره ، فسفر ، کروم ، روی ، گوگرد ، کلر ، زیرکونیوم و غیره. مصرف منظم عسل ایمنی انسان را تقویت می کند ، گردش خون را بهبود می بخشد و در نتیجه ، تغذیه بافتی به کاهش نفوذپذیری مویرگ کمک می کند. این دارو برای افرادی که از کم خونی ، اختلالات متابولیکی ، مشکلات گوارشی و … رنج می برند توصیه می شود.
گام 2
طبق توصیه های WHO ، هنجار روزانه برای یک بزرگسال 60-100 گرم عسل است. ترجیح داده می شود این حجم را به چند مرحله تقسیم کنید. بیشترین وضعیت بدن باعث مصرف عسل یک ساعت و نیم قبل از غذا می شود. عسل در آب گرم ، چای ، شیر رقیق می شود. در مورد دوز دقیق آن ، تعیین آن دشوار است ، زیرا تعدادی از محدودیت ها وجود دارد که توصیه می شود مصرف عسل را کاهش یا از بین ببرید. به ویژه به دلیل داشتن کالری ، این محصول در لیست غذاهای ممنوعه برای افراد دارای اضافه وزن قرار دارد. مقدار انرژی عسل 325 کیلوکالری در هر 100 گرم محصول است ، بنابراین نمی توان آن را رژیمی نامید. از نظر میزان کالری ، با نان گندم ، شیر تغلیظ شده ، گوشت بره و گوشت گاو هم تراز است. ورزشکاران و افرادی که فعالیت بدنی زیادی دارند مجاز به مصرف حداکثر 200 گرم عسل در روز هستند. برای کسانی که از آلرژی به محصولات زنبور و دیابت رنج می برند ، برعکس ، عسل کاملاً ممنوع است.
مرحله 3
دوز روزانه عسل برای کودکان 30-40 گرم است. بعد از 1 سال می توان آن را به تدریج و از 2-3 گرم شروع کرد. از آنجا که عسل یکی از قوی ترین مواد حساسیت زا محسوب می شود ، ترجیح داده می شود آن را صبح به کودک خود هدیه دهید و واکنش آن را به مدت 2-3 روز قبل از افزایش دوز مشاهده کنید. دادن عسل به نوزادان زیر 12 ماه خطرناک است ، زیرا این محصول ممکن است حاوی هاگ باکتری Clostridium botulinum باشد که باعث بوتولیسم می شود. اگر سیستم ایمنی بدن یک فرد بزرگسال قادر به سرکوب این بیماری باشد و آسیب سمی کم و بیش به طور طبیعی تحمل شود ، پس برای نوزادی که سیستم گوارشی ضعیفی دارد ، آشنایی با سموم بوتولینوم می تواند نتیجه ای فاجعه بار داشته باشد.
