لوئیس پاستور شراب خشک را خالص ترین ، سالم ترین و سالم ترین نوشیدنی در جهان می دانست. یک تصور غلط وجود دارد که شراب خشک شرابی است که با آب بدون قند اضافه نشده رقیق می شود. در واقع ، تمام شراب ها با توجه به درجه کامل بودن فرآیند تخمیر و تبدیل گیاه الکلی به شراب طبقه بندی می شوند.
مفهوم "شراب خشک" خاص است و به هیچ وجه با "خشکی-مرطوب بودن" نوشیدنی ارتباط ندارد. و چگونه مایعی (که شراب است) خشک است؟ اصطلاح "شراب خشک" ارتباط مستقیمی با فناوری شراب سازی و فرآیند تخمیر دارد. برای اطمینان از ثبات شراب آینده ، شراب سازان معمولاً سعی می کنند تمام قند موجود در آب انگور (یا تفاله) را به الکل تبدیل کنند. شرابهای میز خشک را شرابهای خشک می گویند که در آنها قند کاملاً تخمیر یا "خشک" باشد. شرابهای نیمه خشک از 3 تا 8 درصد قند دارند ، در حالی که شرابهای دسر یا شیرین حتی درصد بیشتری قند دارند. شرابهای خشک معمولاً بین 9 تا 14 درصد الکل اتیل دارند که مستقیماً از قند موجود در انگور حاصل می شود. قدرت شراب به نوع انگور و منطقه ای که در آن رشد کرده بستگی دارد. در ارمنستان ، طی یک تابستان آفتابی طولانی ، دسته های انگور مقدار زیادی قند جمع می کنند و میزان الکل اتیل در شراب های خشک ارمنستان به 17 درصد می رسد. علاوه بر الکل اتیل ، شراب خشک حاوی تعدادی اسیدهای آلی مفید و همچنین فروکتوز ، گلوکز ، ویتامین ها و مواد معدنی است. بسته به نوع انگوری که از آن شراب خشک تهیه می شود ، سفید ، قرمز و صورتی است. تمام شراب های خشک به عادی یا غیر پیر تقسیم می شوند (آماده استفاده بلافاصله پس از اتمام فرآیند تخمیر ، فیلتراسیون و شفاف سازی) ، محصول پرنعمت (با دوره بلوغ یک سال یا بیشتر ، معمول است که سال برداشت را در برچسب چنین شراب ها) و جمع آوری (با پیر شدن طولانی مدت ، شراب های سفید معمولاً 10-18 ساله هستند و قرمزها - 25-30). تعیین "خشکی" شراب با رنگ یا بوی آن غیرممکن است ؛ فقط می توانید دریابید که شراب در طول چشیدن چقدر خشک یا شیرین است. اکثر شراب ها حاوی قند باقیمانده بر روی برچسب خود هستند. برای شرابهای خشک کمتر از 9 گرم در لیتر است. شرابهای خشک فرانسوی با Sec ، ایتالیایی - Secco و اسپانیایی - Seco برچسب گذاری شده اند.
