به طور سنتی ، شیره توس بلافاصله پس از برداشت ، نوشیده می شود ، تا زمانی که طراوت و حداکثر مزایای خود را از دست بدهد. ظرف 2-3 روز می توان آن را در یخچال یا انبار نگهداری کرد و در این مدت خراب نخواهد شد. اما پس از آن به طور حتم ترش ، تخمیر و تبدیل به مایع سمی می شود. با این حال ، افرادی که از قدیم الایام از خواص درمانی شیره درخت توس مطلع بوده اند ، ذخیره آن را در زمستان نیز آموخته اند. بسیاری از این دستور العمل ها امروزه همچنان مورد استفاده قرار می گیرند.
لازم است
- - شیره توس؛
- - شکر دانه ریز؛
- - کشمش
- - مخمر؛
- - میوه های خشک؛
- - قوطی یا بطری برای ذخیره آب ؛
- - روکش ها و شاخه های فلزی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تخمیر 3 لیتر شیره توس ، 6 قاشق چایخوری بردارید. شکر دانه ریز و 10-15 کشمش. آب را در یک ظرف شیشه ای 3 لیتری که به مدت 10 دقیقه روی بخار نگه داشته شده بریزید ، ماسه را ریخته و کشمش شسته شده را اضافه کنید. همه چیز را خوب مخلوط کرده و با درپوش شل یا بادکنک ببندید. پس از 2-3 روز ، یک نوشیدنی بسیار گازدار با طعم دلپذیر در قوطی تشکیل می شود که در آن تمام مزایای شیره درخت توس باقی مانده است. این نوشیدنی را می توان برای مدت زمان طولانی در یک مکان خنک و در ظروف درب بسته نگهداری کرد.
گام 2
حفاظت. شیره توس را در گلدان مینا ریخته و تا دمای 80 درجه سانتیگراد گرم کنید. هرگز آن را به جوش نیاورید. آب داغ را به سرعت داخل مواد آماده شده بریزید ، یعنی از قبل روی آب جوش ، بطری ها یا شیشه ها بخارپز کنید. درب بطری ها را (به صورت آزاد) ، شیشه های درب دار بگذارید و آنها را در یک گلدان بزرگ آب گرم تا 90 درجه سانتیگراد قرار دهید تا پاستوریزه شود. آنها را در این قابلمه روی اجاق گاز روی کمترین حرارت به مدت 30-20 دقیقه خیس کنید. سپس بطری ها را با چوب پنبه محکم ببندید و قوطی ها را با درب فلزی بپیچید. در جای تاریک نگهداری کنید.
با حذف روش پاستوریزاسیون می توانید کار خود را آسان کنید. برای این کار ، پس از ریختن آب گرم شده در بطری ها و شیشه ها ، بلافاصله آنها را محکم با چوب پنبه و درب فلزی ببندید ، سریع آنها را در پتوهای قدیمی (کت های خز ، شال ، روسری) بپیچید و کنار بگذارید تا به طور طبیعی سرد شوند ، سپس آنها را برای ذخیره در یک مکان تاریک.
مرحله 3
کواس مخمر 1 لیتر شیره توس ، 15-20 گرم مخمر تازه (فشرده) یا 5-6 گرم کشمش خشک و 5-10 عدد مصرف کنید. آب را در قابلمه مینا تا دمای 30-35 درجه سانتیگراد گرم کنید ، سپس آن را در یک ظرف یا بطری ریخته ، مخمر و کشمش به آن اضافه کنید. درب محکم را ببندید و در مکانی تاریک و خنک قرار دهید. کواس 2 هفته دیگر آماده می شود. در صورت عدم وجود گرما و نور ، می توان آن را تا 6-8 ماه ذخیره کرد.
مرحله 4
کواس با میوه های خشک شده. برای تهیه چنین کواسی ، به 5 لیتر شیره درخت توس و 800 گرم میوه خشک نیاز دارید (با آب کمتر ، میوه های خشک را بر این اساس کاهش دهید). آب آن را درون مینا ، لیوان یا ظرف سرامیکی بریزید ، روی آن را با حوله بپوشانید و به مدت چند روز در دمای اتاق نگه دارید. در اولین نشانه های تخمیر (کدر شدن ، کف ، بوی ترش و غیره) میوه های خشک شسته شده را اضافه کنید ، دوباره با حوله بپوشانید و در یک مکان تاریک و خنک قرار دهید. بعد از 2 هفته کواس را از صافی یا پارچه پنیری صاف کرده و درون شیشه ها یا بطری ها بریزید و در آن را با درب محکم (چوب پنبه) ببندید. در یخچال یا انبار ، چنین کواسی تا فصل برداشت بعدی شیره درخت توس نگهداری می شود.
مرحله 5
شربت. یک گلدان مینای دندان از شیره توس را روی حرارت ملایم قرار دهید و بگذارید تا آرام بماند تا شربت غلیظ شود. محصول نهایی باید دارای قوام عسل تازه و سایه روشن لیمو باشد. این ماده معمولاً حاوی 60٪ قند است و تقریباً برای همیشه ماندگار خواهد بود ، درست مانند عسل طبیعی. می توان آن را به چای ، کمپوت و ژله افزود ، با آب رقیق کرد و به عنوان نوشیدنی میوه ای استفاده کرد.
