امروزه تقریباً هیچ خانواده ای نمی تواند بدون شکر روی میز کار کند. این غذا به خوبی برای همه شناخته شده است و بخشی از تعداد زیادی ظروف است. از نظر شیمی ، قند را می توان هر ماده ای نامید که در گروه نسبتاً گسترده ای از کربوهیدرات ها باشد که در آب محلول ، طعم شیرین و وزن مولکولی کمی داشته باشد. اما در زندگی روزمره ، این معمولاً ساکارز نامیده می شود که عمدتا از چغندر یا نیشکر تولید می شود.
چگونه شکر چغندر درست می شود
چغندر معمول ترین و راحت ترین ماده اولیه تولید قند است. از آنجا که به سرعت خراب می شود ، کارخانه های قند معمولاً در نزدیکی مزارع قرار دارند. چغندرها شسته ، تراشیده می شوند و در اصطلاح منتشر می شوند ، و با استفاده از آب گرم قند را از توده گیاه استخراج می کنند. "آب پخش" که از این طریق بدست می آید معمولاً 10-15٪ با ساکارز اشباع شده و رنگ تیره دارد ، زیرا مواد آلی موجود در چغندر هنگام اکسید شدن تیره می شوند. زباله های این فرآیند به خوراک دام می رود. بعلاوه ، آب پخش تصفیه می شود. در مخازن فلزی بسته قرار می گیرد و با شیر آهک و دی اکسید گوگرد تصفیه می شود. در نتیجه ، ناخالصی های مضر رسوب می کنند که با استفاده از فیلترهای مختلف و مخازن رسوب از بین می روند. آب اضافی با تبخیر از بین می رود. تبلور بیشتر انجام می شود ، که برای آن دستگاه های خلا استفاده می شود. اندازه آن در بعضی موارد با اندازه یک خانه دو طبقه قابل مقایسه است. محصول بدست آمده حاوی بلورهای ساکارز و ملاس است که توسط سانتریفوژ از هم جدا شده اند. نتیجه دریافت قند سخت ، در معرض خشک شدن اضافی است. از قبل می توان آن را خورد.
چگونه شکر نیشکر ساخته می شود
به طور معمول ، شکر از نیشکر در مناطق گرمسیری تهیه می شود. و فرآیند تولید شکر نیشکر شبیه استخراج آن از چغندر است ، اما کار سخت تری است. مانند چغندر ، عصا با دقت خرد می شود تا جداسازی آب آسان شود. سپس جرم حاصل از طریق یک پرس مخصوص انجام می شود. به عنوان یک قاعده ، عصا دو بار از بین می رود ، و بین روش ها با آب مرطوب می شود تا آب آن رقیق شود (فرایند سیراب سازی). بعلاوه ، آب میوه همانند تولید چغندر ، خالص شده و سپس در یک مخزن تحت فشار و دمای بالا (110-116 درجه) پاک می شود.
مرحله بعدی تبخیر است. برای این ، از دستگاه های ویژه ای استفاده می شود که در آنها گرمایش با عبور بخار از طریق یک سیستم لوله بسته انجام می شود. این فرآیند در دستگاه های خلا vac به پایان می رسد. سپس ماده حاصله از طریق سانتریفیوژها عبور داده می شود و از این طریق ملاس از آن خارج می شود. شکر متبلور در داخل آن باقی می ماند. ملاس دوباره به جوش آمده و تحت تبلور و سانتریفیوژ قرار می گیرد. پساب دوباره متبلور شده و به عنوان خوراک دام یا کود استفاده می شود.
برای تصفیه ، شکر خام با شربت قند مخلوط می شود ، که ملاس باقیمانده را حل می کند. این مخلوط از طریق سانتریفیوژها عبور داده شده و بلورهای حاصل با بخار شسته می شوند. سپس از ناخالصی ها پاک شده و فیلتر می شوند. پس از آن ، محصول حاصل آخرین مرحله تبخیر ، تبلور و سانتریفیوژ را طی می کند و سپس خشک می شود. پس از آن ، می توان شکر عصا را خورد.
