افراد کمی هستند که موز را دوست ندارند. موز علاوه بر خوشمزه و مغذی بودن ، دارای مواد مغذی مانند پتاسیم و منیزیم است. بعد از خوردن موز ، پوست آن معمولاً دور ریخته می شود ، اما دانشمندان ثابت کرده اند که موز را باید با پوست خورد.
دلایل زیادی برای این وجود دارد:
- پوست موز حاوی تریپتوفان است که باعث تولید سروتونین ، هورمون شادی و خلق و خوی خوب می شود.
- مقدار زیادی موز و لوتئین در پوست وجود دارد که بدن ما نمی تواند به تنهایی تولید کند. لوتئین باعث بهبود وضعیت شبکیه چشم و افزایش قدرت بینایی می شود.
- فراوانی فیبر و فیبر غذایی سخت برای مدت طولانی سیری ایجاد می کند و تأثیر مثبتی بر روند هضم غذا دارد.
- مقدار زیادی پتاسیم به تقویت عروق خونی ، عضلات قلب کمک می کند ، کار سیستم قلب و عروق را عادی می کند.
- منیزیم موجود در پوست موز یک آرامبخش طبیعی است ، به مقابله با افسردگی کمک می کند ، مقاومت در برابر استرس را افزایش می دهد ، کیفیت و مدت زمان خواب را بهبود می بخشد ، تون عضله را کاهش می دهد و تشنج را افزایش می دهد.
- موز ، همراه با پوست ، باعث حذف نمک های اضافی از بدن می شود.
- خوردن مرتب پوست موز به کاهش کلسترول خون کمک می کند.
قبل از خوردن پوست موز ، آنها را با آب گرم داغ بشویید.
البته ساده ترین راه خوردن یک موز بدون پوست است ، اما علاوه بر این می توانید از پوست موز برای تهیه اسموتی ، چای موز ، افزودن انواع پخته شده به همراه تفاله ، پخت موز بدون پوست و … استفاده کنید.
یک میوه را کاملاً بشویید ، در قابلمه بریزید (می توانید آن را از قبل به 2 قسمت تقسیم کنید) ، 1 - 1 ، 5 لیتر آب بریزید ، یک قاشق دارچین اضافه کنید و بجوشانید ، اجاق را خاموش کنید و بگذارید نیم ساعت دم بکشد. بعداً ، به میل خود: می توانید از موز آب پز استفاده کنید ، با چای موز شسته یا می توانید آن را از طریق الک داخل آب موز بمالید و به شکل پوره مایع بخورید.
نوشیدن نوشیدنی ، به ویژه قبل از خواب ، بی خوابی را از بین می برد و باعث تجزیه سریع چربی ها می شود.
