میهن شناخته شده کنیاک استانی به همین نام در فرانسه است. با این حال ، ارمنی ها به خوبی می توانند در مورد این امتیاز بحث کنند ، زیرا آنها از نظر کیفیت این نوشیدنی موفق می شوند در شرایط برابر با فرانسوی ها رقابت کنند. علاوه بر این ، حقایق تاریخی حاکی از قدیمی بودن کنیاک ارمنستان از نمونه فرانسوی آن است.
کنیاک ارمنی باستان
این واقعیت که سابقه وجود براندی ارمنی بیش از یک هزاره دارد ، به طور قابل اعتماد ثابت شده است. خود ارمنی ها ادعا می کنند که در روزهای نوح ظاهر شده است. طبق یک افسانه ، نوح خودش اولین تاک را در دامنه کوه آرارات کاشت ، که بعداً از آن نوشیدنی معروف را درست کردند. درست باشد یا نباشد ، اثبات آن اکنون غیرممکن است. با این حال ، به یقین شناخته شده است که اولین ذکر از براندی ارمنی در سالنامه مورخان رومی باستان ، تاکیتوس ، سوویتونی و پلیتوس ، که در دوران امپراتور نروو زندگی می کردند ، آمده است.
در آن روزها ، طبق شهادت مورخان باستان ، یک بار پادشاه ارمنستان Trdat با همراهی خود به نرو ، امپراتور روم ، رسید. میهمانان هدایای غنی با خود آورده بودند. در میان آنها نوشیدنی ای به نام Meron بود. با شنیدن این نام ، هم آوا با نام او ، نرو خوشحال شد. و با چشیدن آن ، با سرعت دیوانه وار با ارابه به اطراف آمفی تئاتر شتافت. این نوشیدنی ، با توجه به فناوری تولید ، اولین براندی ارمنی بود.
تاریخ مدرن کنیاک معروف
تاریخ مدرن براندی ارمنستان از اواخر قرن نوزدهم آغاز می شود. سپس برای اولین بار تولیدات صنعتی آن توسط بازرگان ارمنی صنف اول نرسس تیریان تاسیس شد. با این حال ، تحت رهبری او ، این شرکت مدت زیادی دوام نیاورد. یک سال بعد ، تیریان پیر آن را به صنعتگر روسی نیکولای شوستوف از دست داد.
مالک جدید تولید کنیاک سرمایه زیادی را در مدرن سازی آن سرمایه گذاری کرده است. اما من حتی بیشتر پول را صرف تبلیغ یک برند جدید کردم. آرم با کلمات "کنیاک شوستوف" در همه جا دیده می شد. کنیاک شوستوف در مدت کوتاهی بسیار محبوب شد.
با این حال ، شناخت جهانی واقعی برای براندی شوستوف ارمنی تنها دو دهه بعد حاصل شد. در سال 1900 ، در یک نمایشگاه در پاریس ، این کنیاک به معنای واقعی کلمه تمام اعضای محترم کمیته چشایی را با ذائقه خود جلب کرد. به اتفاق آرا جایزه بزرگ اهدا شد. علاوه بر این ، برای اولین بار در تاریخ ، علیرغم اینکه در خارج از استان کنیاک فرانسه تولید می شود ، رسماً مجاز به نامیدن آن بود.
و در سال 1913 ، شرکت حفاری شوستوف و پسران ، به لطف براندی ارمنی خود ، تأمین کننده اعلیحضرت شاهنشاهی شد. پس از انقلاب ، کارخانه تولید کنیاک شوستو ملی شد. اما حتی در سال های اتحاد جماهیر شوروی ، تولید کنیاک با موفقیت در اینجا توسعه می یافت.
حداقل این واقعیت گواه این واقعیت است که در کنفرانس یالتا در سال 1945 ، وینستون چرچیل ، نخست وزیر انگلیس ، از براندی ارمنی بسیار قدردانی کرد. بله ، آنقدر بالا که بعداً شروع به ترجیح دادن فقط به این نوشیدنی کرد. مخصوصاً به درخواست وی ، تهیه براندی ارمنی از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شخصاً برای وی ترتیب داده شد.
در حال حاضر ، براندی ارمنی بیشترین کالای صادراتی در ارمنستان است. تحویل آن به ده ها کشور در سراسر جهان انجام می شود و تولید به طور مداوم در حال رشد است.
