رم Strokh در جهان محبوب است ، اما در روسیه فقط متخصصان و مسافران آن را می دانند. نام صحیح این نوشیدنی "shtro" است ، این یک رم بسیار قوی است که با ادویه ها و گیاهان ترکیب شده است.
اعتقاد بر این است که تولید روم استروخ در سال 1832 توسط سباستین استروح اتریشی آغاز شد. در قلمرو اتریش-مجارستان ، جایی که آقای استرو زندگی می کرد ، فرصتی برای خرید مواد تندی که در کلنی های خارج از کشور با آب و هوای گرمسیری استخراج شده بودند وجود نداشت. اتریش هیچ مستعمره ای نداشت ، بنابراین Stroh شروع به آزمایش انواع ادویه ها و رنگ های غذایی مختلف کرد که آنها را در یک پایه الکل حل کرد و بنابراین سعی کرد طعم نیشکر گرمسیری را بدست آورد. این آزمایش موفقیت آمیز بود و آقای استروح تنها تولید کننده رم اتریش شد. پس از آن ، از زباله های موجود در نیشکر برای تهیه نوشیدنی استفاده شد.
فناوری ساخت
تکنولوژی ساخت رم کاملاً ساده است ، مخمر از عصای شیرین ساخته می شود و حداقل سه سال در بشکه های بلوط نگهداری می شود. البته تولیدکنندگان اسراری دارند که برای طیف وسیعی از افراد غیرقابل دسترسی است ، اما به همین دلیل اسراری هستند که با اطمینان کامل حفظ می شوند. این رم اتریشی آنقدر قوی است که افراد کمی تصمیم به نوشیدن آن به شکل خالص آن می گیرند.
در طول یکصد و هشتاد سال از زمان تولید ، Strom rum در سه نوع با محتوای الکل متفاوت تولید می شود. اینها می توانند نوشیدنی هایی با الکل 80 ، 60 و 40 درجه باشند. معمولاً از این نوشیدنی برای تهیه کوکتل استفاده می شود. در زندگی روزمره ، از رام Stroh در شیرینی سازی استفاده می شود ؛ رم به خمیر پخت و مواد پر شده اضافه می شود. این همچنین بخشی از نوشیدنی های گرم مانند گروگ و مشت است.
دستور العمل های کلاسیک
توریست هایی که به اتریش سفر می کنند مطمئناً یک سوغاتی به شکل یک بطری رم اتریشی خریداری می کنند که با مارک چای Hunter تولید می شود و واقعاً به چای سیاه و غلیظ اضافه می شود. رایج ترین کوکتل رم اتریش شامل سه قسمت رم ، دو قسمت شنپس و یک قسمت شراب قرمز است.
همه چیز را در یک شیکر شلاق می زنند ، داخل لیوان ریخته و فوراً می نوشند ، زیرا این کوکتل بسیار قوی است و به معنای لذت بردن از آن نیست.
کوکتل B-52 ، که البته در آن رم اتریشی به ندرت یافت می شود ، در بین بازدید کنندگان از کلوپ های شبانه محبوب است. کوکتل کلاسیک حاوی سه لیکور است: قهوه ، آلو ، پرتقال.
روش تهیه آن به شرح زیر است: لیکور قهوه در ته یک پشته مخصوص ریخته می شود ، بیش از 20 میلی لیتر رم از طریق یک لوله ریخته نمی شود ، قسمت مساوی از لیکور آلو روی آن ریخته می شود ، و سپس لیکور نارنجی. این مشروبات الکلی تضاد رنگی دارند و چنین کوکتلی بسیار جذاب به نظر می رسد. این کوکتل وقتی به آتش می کشد محبوبیت خاصی دارد. در واقع ، این نام خود را از بمب افکن استراتژیک B-52 آمریکایی گرفته است ، که بمب می انداخت. اثر کوکتل مشابه است.
