امروزه نسخه های مختلفی از اینکه چه مواد باید از ظروف برای نوشیدنی ، به ویژه برای آب معدنی ساخته شود ، وجود دارد. برخی از افسانه ها تأیید می شوند ، برخی نیز رد می شوند.
در واقع ، آب معدنی از هر سازنده یکسان است ، مهم نیست که در چه بسته بندی فروخته شود. از این گذشته ، از همان منبع استخراج می شود. برای درک تأثیر مواد بسته بندی خود بر روی محصول ، ارزش دارد ویژگی های آنها را جدا از یکدیگر در نظر بگیرید.
ظروف شیشه ای
اخیراً ، آب معدنی به طور انحصاری در شیشه تولید می شد ، تا اینکه بطری های پلاستیکی ظاهر شدند ، که امروزه وزنه سنگینی جدی برای بسته بندی هایی است که ما عادت کرده ایم. دلیل اصلی کم رنگ شدن شیشه هنوز به تعصب محافظه کاران برمی گردد.
مزایای اصلی بطری های شیشه ای انواع مختلف شکل و حجم ، سازگاری با محیط زیست است. همچنین ، شیشه به طور قابل توجهی ماندگاری محصول را افزایش می دهد. حداکثر ماندگاری آب در چنین بسته بندی تا دو سال است.
اشکال چنین ظرفی قانع کننده نیست ، اما ، با این وجود ، آنها وجود دارند. این هم واقعیت این است که چنین بسته بندی با آسیب مکانیکی روبرو می شود و هم وزن و حجم نسبتاً زیادی در مقایسه با پلاستیک ، که می تواند هنگام پرتاب شدن در سطل آشغال پیچ خورده باشد.
در مورد تأثیر آن بر محیط زیست ، و بنابراین بر سلامتی ما ، می توان گفت که شیشه بدون تأثیر خاص بر روی آن تجزیه نمی شود ، می تواند ساختار خود را برای چند صد سال حفظ کند.
بسته بندی شیشه ای به شرط دست نخورده بودن می تواند هر چند بار مورد استفاده قرار گیرد. همچنین ، باید قبل از هر استفاده جدید به خوبی استریل شود. اگر شیشه آسیب دیده باشد ، می توان از آن به عنوان ماده قابل بازیافت برای تولید محصولات جدید از جمله ظروف استفاده کرد. با این حال ، این روند کاملا پرهزینه است.
ظروف پلاستیکی
آب معدنی در پلاستیک درجه مواد غذایی ریخته می شود که انواع مختلفی از آن وجود دارد: پلی اتیلن (PE) ، پلی پروپیلن (PP) ، پلی اتیلن ترفتالات (PET).
دومی ، به دلیل کیفیت خود ، بیشترین استفاده را کرده است. این می تواند نه تنها با انواع دیگر پلاستیک ، بلکه حتی با شیشه با موفقیت رقابت کند.
مزایای اصلی بسته بندی PET وزن آن است: 32 گرم در بطری لیتری (در حالی که در بطری شیشه ای - 500 گرم). چنین پلاستیکی شفاف است که در ریختن آب معدنی نیز مهم است. برای حفظ یکپارچگی بطری ها اقدامات اضافی لازم نیست.
نکته منفی این است که اکسیژن و نور ماوراio بنفش از پلاستیک شفاف عبور می کنند (و شیشه آنها را نگه می دارد). همین نواقص است که می تواند بر ترکیب عناصر کمیاب در آب تأثیر بگذارد. می توانید آب را فقط 1 سال در پلاستیک ذخیره کنید.
علی رغم این واقعیت که PET بی خطرترین پلاستیک به حساب می آید ، پزشکان توصیه می کنند فقط یک بار از آن استفاده کنید ، زیرا شستشوی کامل آن و از بین بردن محیط میکروبی دشوار است.
بازیافت چنین موادی بسیار پرهزینه است و این اتفاق در مقیاس تولید از نظر اقتصادی سودآورتر است.
