گشنیز یا گشنیز ادویه ای معروف در سراسر جهان است ، که نمایانگر میوه های رسیده گیاهی به همین نام است. وطن گل گوزن شرق مدیترانه در نظر گرفته می شود.
گشنیز حاوی مقدار زیادی مواد مغذی است ، از جمله:
- ویتامین C ، A ، گروه B ؛
- گلوکز ؛
- ساکارز ؛
- فروکتوز ؛
- روغن اساسی
- تانن ؛
- اسیدهای آلی و بسیاری دیگر.
میوه های گشنیز دارای خواص ضد عفونی کننده ، ضد درد ، ضد باکتری ، ضد هموروئید ، ضد هلمینت ، پارگی ، آرامبخش ، ضد تشنج ، برافروختگی و تسکین دهنده هستند. طب سنتی گشنیز را به عنوان وسیله ای برای افزایش اشتها ، بهبود ترشح غدد گوارشی و همچنین تقویت عملکرد دستگاه گوارش و کاهش نفخ شکم توصیه می کند.
برای خلاص شدن از شر بوی بد دهان پس از مسمومیت با الکل ، کافی است چند دانه گشنیز شیرین را بجوید.
علاوه بر این ، گشنیز تأثیر مثبتی بر عملکرد غدد جنسی ، فعالیت مغز و قلب دارد. برای افرادی که از افسردگی ، بی خوابی ، صرع ، هیستری و حملات آسم رنج می برند ، استفاده از آن به عنوان مکمل غذایی تند مفید است.
با خستگی مزمن ، سرماخوردگی ، بیماری های معده و همچنین در طول دوره نقاهت بعد از بیماری های عفونی ، نشان داده شده است که از میوه های گشنیز دم کرده و جوشانده استفاده می کند.
برای تهیه تزریق ، باید موارد زیر را مصرف کنید:
- 3 قاشق چایخوری دانه گشنیز ؛
- 1 لیوان آب.
آب جوش را روی دانه ها ریخته ، روی آن را بپوشانید و بگذارید 20-20 دقیقه بماند. تزریق حاصل را در 2 قاشق غذاخوری مصرف کنید. قاشق نیم ساعت قبل از غذا.
روغن اساسی گشنیز یک داروی مردمی ثابت شده برای دندان درد و ورم استومیت است. در مراقبت از پوست نیز استفاده می شود: ماسک های خانگی با افزودن چند قطره روغن خاصیت ارتجاعی پوست را افزایش می دهند ، رنگ چهره را بهبود می بخشند و به محو شدن جوش های کوچک کمک می کنند. در آروماتراپی ، از روغن اساسی گشنیز برای رفع تنش عصبی و بهبود خلق و خو استفاده می شود.
پزشک بزرگ دوران باستان ، ابن سینا ، در نوشته های خود به خواص درمانی متعدد گیاه گشنیز اشاره کرده است.
با وجود سودمندی استثنایی گشنیز ، نباید در مصرف آن زیاد استفاده شود. به مقدار زیاد خورده شود ، می تواند بی نظمی قاعدگی ، تشدید بیماری های دستگاه ادراری تناسلی زنان ، لکنت زبان ، مصنوعات ، اختلال حافظه و اختلالات خواب را تحریک کند. دوز مطلوب بیش از 4 گرم بذر در روز در نظر گرفته نمی شود.
از دانه های گشنیز معطر در آشپزی بسیار استفاده می شود. آنها به سوپ ، سالاد ، گوشت ، ماهی و غذاهای سبزیجات اضافه می شوند. Cilantro به ویژه با برنج ، سیب زمینی ، کلم سویا و بادمجان ها بسیار مطابقت دارد.
گشنیز ماده اصلی در ادویه کاری معروف است که در ماریناد ، سس ، پنیر و سوسیس استفاده می شود.
از گشنیز در صنایع غذایی نیز استفاده می شود: صنایع لیکور ، آبجوسازی ، شیرینی سازی و نانوایی. اسانس به دست آمده از دانه های گشنیز در ساخت داروهایی برای بهبود طعم آنها و همچنین در محصولات آرایشی ، عطر سازی و صابون سازی استفاده می شود.
