کنیاک ، صرف نظر از منشأ آن در سنت اروپایی ، همیشه هضم کننده غذا است. این کلمه برای نشان دادن همه نوشیدنی هایی است که بعد از غذا سرو می شود. اعتقاد بر این است که نوشیدنی های این نوع به هضم غذا کمک می کنند.
سنت های استفاده از کنیاک
متأسفانه ، روس ها و آمریکایی ها اغلب این قانون اروپایی را نقض می کنند. آمریکایی ها غالباً این نوشیدنی را به عنوان آپریتیون ، با رقیق یا مقوی ، رقیق می کنند. خوشبختانه کنیاک های جوان معمولاً قربانی این روش درمانی می شوند.
در روسیه ، تقریباً دویست سال ، به طور سنتی کنیاک را با لیمو می خورند. اعتقاد بر این است که این سنت به لطف نیکلاس اول بوجود آمده است ، وی که کنیاک فرانسوی را بسیار قوی می دانست و می خواست آن را گاز بگیرد ، متأسفانه این یک لیمو بود که زیر بازوی امپراتور افتاد. Nicholas I از ترکیب حاصل خوشش آمد و این روشی است که این سنت در سراسر کشور گسترش یافت. با این حال ، او از حد خود فراتر نرفت. در سنت اروپایی ، کنیاک به هیچ وجه خورده نمی شود ، تا عطر و طعم لطیف آن قطع نشود ، اما باید توجه داشت که لیمو طعم و بوی کنیاک را کاملا از بین می برد.
کنیاک یک نوشیدنی بسیار آرام است. نمی توان آن را در یک جرعه نوشید ، معمولاً در هنگام مکالمه جالب ، براندی را با جرعه های کوچک کشیده می شود. لیوان در دست ها گرم می شود ، که باعث می شود رایحه نوشیدنی کاملاً برود. هنگام سرو ، کنیاک باید کمی گرمتر از دمای اتاق باشد.
عینک را درست کنید
کنیاک از لیوان های کوچک یا "لیوان" نوشیده نمی شود ، این روش فقط برای افرادی مناسب است که می خواهند آب کنیاک بنوشند ، اما طعم آن را دوست ندارند. عینک کنیاک دو نوع است. سنتی تر را بوفنده می نامند (از فعل به بو کردن ، به معنی "بو کردن"). دستگاه مکنده می تواند تا 840 میلی لیتر نوشیدنی را در خود نگه دارد ، اما لیوان های کوچکتر بیشتر رایج هستند. شکل snifter بسیار مشخص است ، تقریبا کروی است ، نوشیدنی در آن به وسیع ترین قسمت ریخته می شود. قسمت فوقانی مخروطی کننده به شما این امکان را می دهد که کاملاً از رایحه غنی کنیاک لذت ببرید و به لطف شکل کروی آن ، چنین لیوانی به راحتی در کف دست شما قرار می گیرد.
لیوان لاله ای شکل گزینه مدرن تری است. همچنین به سمت بالا تبدیل می شود و رایحه نوشیدنی را متمرکز می کند. "لاله ها" با پاهای بلند متمایز می شوند ، که به آنها اجازه می دهد مانند شراب نگه داشته شوند. بنابراین می توانید لیوان را بچرخانید ، کنیاک را با اکسیژن اشباع کرده و در امتداد دیواره ها توزیع کنید. انتخاب لیوان کنیاک صرفاً به اولویت شخصی بستگی دارد.
یک بطری کنیاک باید به صورت ایستاده نگهداری شود تا با چوب پنبه تماس نداشته باشد. اگر کنیاک نخوردید ، بهتر است آن را در یک ظرف شیشه ای با حجم کمتر ، اما همیشه با درب ، بریزید ، زیرا تماس طولانی مدت با هوا به طعم نوشیدنی آسیب می رساند.
یک قانون سه C (قهوه ، کنیاک ، سیگار) وجود دارد که طبق آن ابتدا باید قهوه بنوشید ، سپس کنیاک و فقط بعد از آن یک سیگار بنوشید. کشیدن سیگار یا سیگار برگ هنگام مصرف کنیاک فرم بدی محسوب می شود.
