پونه کوهی (پونه کوهی نیز نامیده می شود) یک گیاه ادویه دار است که به طور گسترده ای در آشپزی و داروسازی استفاده می شود. این ادویه طعم دهنده از زمان های بسیار قدیم شناخته شده است. حتی سرآشپزهای مصر باستان و روم آن را به غذاهای گوشت ، ماهی و سبزیجات اضافه کردند.
شکل و توزیع پونه کوهی
طعم پونه کوهی مانند یک ادویه رایج دیگر ، مرزنجوش است ، بنابراین این دو اغلب به جای هم استفاده می شوند.
وطن این ادویه منطقه مدیترانه است. ارتفاع یک گیاه بالغ به 80 سانتی متر می رسد ، ساقه آن چهار ضلعی است و با کرکهای نرم پوشانده شده است. برگها به صورت مستطیل گرد ، در بالا به رنگ سبز تیره و در قسمت زیرین بسیار سبک تر است. در طول ، برگها از 1 تا 4 سانتی متر می رسند.
گل های پونه کوهی کوچک است و در گل آذین های خوشه ای ، قرمز یا سفید جمع می شود. این گیاه در تابستان تا پایان ماه آگوست شکوفه می زند. پونه کوهی عمدتا در مناطق باز و دارای نور مناسب مانند مزارع ، دامنه تپه ها و لبه های جنگل رشد می کند. اما اغلب در میان بوته ها یافت می شود.
این گیاه توسط مهاجران اروپایی در دنیای جدید سازگار شد و اکنون گیاه پونه کوهی در بسیاری از مناطق آمریکای شمالی به استثنای شمال کانادا و ایالات متحده همه گیر است.
در بعضی از کشورها مانند فرانسه و ایالات متحده ، گیاه پونه کوهی به عنوان یک گیاه زراعی کشت می شود.
کاربردهای پخت و پز کوهی
برگ و گل آذین گیاه خشک شده و به قطعات کوچک خرد می شود. در این فرم ، پونه کوهی به دوره های اول و دوم و همچنین سس ها به عنوان چاشنی اضافه می شود. این ادویه به دلیل طعم تند ، کمی تلخ و همچنین رایحه لطیف دلپذیری که دارد ، می تواند تقریباً هر غذایی را زیبا کند ، مخصوصاً وقتی با ادویه های دیگر ترکیب شود.
آشپزهای کم تجربه اغلب پونه کوهی را با مرزنجوش اشتباه می گیرند ، خصوصاً به دلیل شباهت خارجی آن. با این حال ، پونه کوهی دارای طعم قوی و تندی نسبت به مرزنجوش است.
از زمان روم باستان ، نوشته های شخصی تسلیوس آپیشیوس ، که به عنوان یک خوراک شناس شناخته شده و متخصص هنر آشپزی شهرت داشت ، به دست ما رسیده است. اپیسیوس لیستی از غذاهای مخصوصاً اشراف روم را تهیه کرده است. همچنین حاوی یک سس سفید بود که با گوشت خوک سرخ شده و پخته سرو می شد. طبق گفته Apicius ، این سس شامل ادویه هایی مانند پونه کوهی ، زیره و آویشن بود.
ایتالیایی های مدرن سنت های اجداد دور خود را ادامه می دهند. از پونه کوهی به طور گسترده ای در آشپزی ایتالیایی استفاده می شود. مکزیکی ها نیز علاقه زیادی به این ادویه دارند. بله ، و سرآشپزهای روسی با کمال میل از پونه کوهی استفاده می کنند ، مخصوصاً در تهیه دوره های دوم ، مانند خورشت. برخی از زنان خانه دار هنگام ترشی خیار ، پونه کوهی اضافه می کنند.
در صنایع آرایشی و بهداشتی از این گیاه برای طعم دادن به خمیر دندان ، صابون و حتی رژ لب استفاده می شود.
