هر ملتی ظرافت های آشپزی خاص خود را در تهیه یک غذای معروف دارد. بنابراین ، راویولی ایتالیایی ، که شبیه به کوفته های روسی طبقه بندی می شود ، دارای شکل جذابی با لبه های باز و انواع بی شماری از پر کردن است.
بحث در مورد اینکه کدام یک از مردم برای اولین بار کوکی درست کرده است منطقی نیست. بسیار اتفاق می افتد که بسیاری از غذاهای معروف دارای آنالوگهای زیادی هستند که تقریباً همزمان در انتهای مختلف زمین بوجود می آیند. قبایل کومی پرم اولین کسانی بودند که در خاک روسیه کوفته درست کردند. از این رو نامی که با گذشت زمان دستخوش تغییراتی شده است. در ابتدا کوفته را کوفته می نامیدند ، جایی که کوفته گوش بود و پرستار بچه خمیر و نان بود. یعنی گوش نان.
راویولی پیراشکی یا ماکارونی است
برخی از کارشناسان آشپزی رابطه کوفته ها راویولی ایتالیایی را زیر سوال می برند و دسته دوم را به عنوان یک نوع ماکارونی طبقه بندی می کنند. علاوه بر این ، راویولی اغلب به عنوان یک غذای فرعی سرو می شود و با پنیر رنده شده پاشیده می شود. و آنها با دست قالب نمی شوند ، بلکه رول می شوند. همه پیراشکی های مردمان مختلف در دوره از قرن سیزدهم تا پانزدهم پدیدار شدند. با همه حساب ها ، روشن است که ماکارونی ، که فقط در قرن نوزدهم وارد فهرست غذاهای ایتالیایی شد ، به هیچ وجه نمی تواند ادعا کند که به خانواده پیراشکی نزدیک است. و کلمه راویولی خود در فرهنگ لغت فقط در سال 1841 ظاهر شد.
با این حال ، مورخان در نامه های Francesco Marco ، مربوط به قرن XIV ، توصیف غذا ، که یک خمیر پر از گوشت و تخم مرغ است ، و در طول روزه بزرگ از گیاهان ، پیدا کرده اند. این غذا از سال 1440 در ایتالیا با نام raffyolys شناخته شده است. زبان شناسان تمایل دارند باور کنند که نام ravioli با این وجود از ravvolgere ایتالیایی گرفته شده است - پیچیدن ، بسته بندی. بنابراین ، نباید شبیه گوش باشند. راویولی نام آنها را کاملا توجیه می کند ، زیرا خمیر واقعاً به متنوع ترین ماده پر کننده تبدیل می شود: انواع گوشت ، پارمسان همراه با گیاهان ، سبزیجات ، آجیل ها ، میوه ها و انواع توت ها. انواع آخر شیرینی ها بیشتر یادآور پیراشکی است که هم می تواند یک غذای اصلی باشد و هم یک دسر شیرین.
تفاوت در فن آوری پخت و پز
اختلافات با تهیه خمیر شروع می شود. اگر خمیر کوفته فقط از نظر نرمی با خانم های خانه دار متفاوت باشد ، دوازده دستورالعمل برای تهیه راویولی وجود دارد. ساده ترین آنها 200 گرم است. آرد ، کمی نمک ، 100 میلی لیتر آب و 30 میلی لیتر روغن زیتون. گاهی اوقات می توان آب را با تخم مرغ جایگزین کرد. به عنوان مثال ، 0.5 کیلوگرم آرد ، 4 تخم مرغ ، 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون ، نمک و فلفل سیاه.
دستورالعمل هایی وجود دارد که کره را به جای روغن نباتی قرار می دهند: 75 گرم در هر 250 گرم آرد ، نمک و 100 میلی لیتر آب. هیچ تخم مرغی وجود ندارد ، اما در صورت لغو ، توصیه می شود پس از پهن کردن لایه خمیر ، آن را با یک تخم مرغ خام چرب کنید. این اجازه می دهد تا لبه های راویولی ، پس از پخش شدن گوشت چرخ کرده و پوشاندن لایه دیگری از خمیر ، به یکدیگر بچسبند.
فقط با آماده سازی دقیق می توان خمیر کوفته های ایتالیایی را نازک پهن کرد. حداقل 15 دقیقه ورز داده می شود ، روغن به آن خاصیت ارتجاعی می دهد. متخصصان توصیه می کنند برای استفاده از خمیر عجله نکنید ، بهتر است آن را به صورت گلوله درآورید ، آن را در یک حوله یا ماده غذایی بپیچید و اجازه دهید حداقل برای یک ساعت در یخچال دم بکشد.
راویولی ، برخلاف کوفته ، با دست مجسمه سازی نمی شود. بعد از اینکه گوشت چرخ شده با لایه ای از خمیر پوشانده شد و مربع های راویولی آینده را با قسمت ناخوشایند چاقو مشخص کرد ، آنها را با استفاده از یک چرخ حلزونی آشپزی برش می دهید. این بدان معنا نیست که یکی از تفاوتهای اصلی اندازه است. بسیاری از مردم معتقدند که راویولی 3 برابر کوفته است. در واقع ، راویولی در اندازه های مختلفی وجود دارد. به عنوان مثال ، Piedmont ravioli - agnolotti ، که با گوشت چرخ کرده ، پنیر دلمه یا اسفناج تهیه می شود ، بسیار مینیاتوری است. بلع آنها با سس گوشت معمول است.
