زرشک حدود چهارصد و پنجاه گونه دارد و به بوته های خار همیشه سبز تعلق دارد. به طور معمول ، زرشک را لیمو ترش می نامند ، زیرا توت آن طعم بسیار ترشی دارد.
در دوران باستان ، زرشک گیاهی محسوب می شد که خوشبختی ، خوش شانسی و جوانی می بخشد ، از این رو انواع سوغات و محصولات هنری از چوب زرشک ساخته می شود که در خانه داده می شود یا نگهداری می شود. جوهر قرمز نیز از زرشک ساخته می شود.
زرشک همچنین به گیاهان دارویی تعلق دارد. در دوران باستان ، این یک تصفیه کننده خون بود. برگهای گیاه حاوی آلکالوئیدهایی هستند که فشار خون را پایین آورده و خونریزی رحم را متوقف می کنند. برای کوللیتیتازیس ، هپاتیت مزمن ، تنتور زرشک استفاده می شود. برگ و پوست سرشار از ویتامین C ، اسید مالیک و سیتریک است.
ژله ، مارمالاد ، آب میوه ، کواس از توت زرشک تهیه می شود. زرشک خشک ، آسیاب شده و یک چاشنی شگفت انگیز برای برنج و گوشت بره بدست آورده است. زرشک یک گیاه نرم کننده است. عسل زرشک به رنگ زرد و دارای ویژگی های دارویی است.
زرشک معمولی به عنوان درختچه زینتی یا حصار سبز استفاده می شود. با تشکر از هرس آسان ، می توانید هر شکل را به بوش دهید. زرشک در طی روند گل دهی بوی بسیار معطر از خود ساطع می کند و گرچه توت ها سمی نیستند ، اما پرندگان آنها را نمی خورند. آب میوه توت توانایی دفع سموم را دارد و به عنوان پاک کننده بدن در نظر گرفته می شود.
با روماتیسم ، بیماری های کبدی ، استفاده از توت زرشک مفید است. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که زرشک حاوی ماده ای است که می تواند با اعتیاد به الکل و دخانیات مقابله کند. از برگ های خشک می توان در زمستان برای تهیه چای ویتامین استفاده کرد. افرادی که هر روز زرشک مصرف می کنند احساس نشاط و پر انرژی می کنند.
