پکتین (از یونانی pektos - منجمد ، دلمه) یک پلی ساکارید طبیعی است. این یک چسب است ، یک بلوک سازنده بافت است که تورگور را حفظ می کند ، مقاومت گیاه را در برابر خشکسالی افزایش می دهد و باعث ذخیره طولانی مدت می شود. پکتین یک فیبر غذایی محلول است و تقریباً در همه گیاهان بالاتر - ریشه ها ، سبزیجات ، میوه ها و برخی جلبک ها وجود دارد.
کاربرد پکتین
پکتین به طور گسترده ای در صنایع دارویی و غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. ماده پکتین به حذف موثر یون های فلزات سنگین ، آفت کش ها و سایر ترکیبات مضر از بدن و همچنین به منظور بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می کند. داروسازان آن را در ضدالتهاب و تسکین دهنده های درد طبیعی قرار می دهند.
با توجه به خاصیت ساختاری پکتین ، امکان استفاده از آن به عنوان ماده ای با قابلیت کپسوله سازی داروها وجود دارد.
در صنایع غذایی از پکتین به عنوان ماده غلیظ کننده در تولید گل ختمی ، بستنی ، مارمالاد ، ژله ، مواد پر کننده آب نبات و آب میوه استفاده می شود. به عنوان یک افزودنی طبیعی ، E440 نامگذاری شده است. پکتین به دو شکل وجود دارد - مایع و پودر. بسته به نوع ماده پکتین ، توالی مخلوط کردن محصولات مختلف در روند تهیه آنها انجام می شود. پکتین مایع به توده داغی که تازه پخته شده اضافه می شود و پکتین پودر شده به آب سرد یا میوه اضافه می شود. پکتین بسته بندی شده برای تهیه ژله و مارمالاد از میوه ها و انواع توت ها ایده آل است.
در مقیاس صنعتی ، مواد پکتین از تفاله سیب و مرکبات ، تفاله چغندر قند و سبدهای آفتابگردان بدست می آیند.
خواص مفید پکتین
نظم طبیعی بدن - این همان چیزی است که پزشکان آن را پکتین می نامند. فیبرهای غذایی محلول ، که پکتین است ، توانایی حذف موثر سموم و ترکیبات مضر از بافت ها را دارد: آفت کش ها ، عناصر رادیواکتیو ، یون های فلزات سنگین. مشخصه این است که تعادل باکتریولوژیکی طبیعی در بدن بر هم نمی خورد.
پکتین به طور قابل توجهی میکرو فلور روده را بهبود می بخشد ، دارای اثر متوسط پوششی و ضد التهابی بر روی مخاط معده در ضایعات اولسراتیو است ، شرایط مناسبی را برای میکروبیوسنوز ایجاد می کند - روند تولید مثل میکروب هایی که برای بدن مفید هستند.
مزیت بدون شک پکتین به دلیل تأثیر آن بر متابولیسم است. وی به طور فعال در ایجاد ثبات در فرآیندهای ردوکس ، بهبود گردش محیطی ، تحرک روده و کاهش سطح کلسترول خون نقش دارد.
میزان پکتین روزانه ، که در آن کاهش قابل توجهی در کلسترول خون وجود دارد ، 15 گرم است. بهتر است اگر بدن این میزان را نه از طریق مکمل های پکتین ، بلکه از توت و میوه های تازه ، خشک یا کنسرو دریافت کند.
پکتین موجود در محصولات
رایج ترین منابع پکتین سیب ، گلابی ، موز ، خرما ، هلو ، آلو ، زغال اخته ، انجیر ، مرکبات است (به ویژه در پوست مرکبات - به میزان 30 درصد). در توت فرنگی ، گیلاس ، آناناس ، بلوبری ، خربزه و نخود سبز کمی پکتین یافت می شود.
موارد منع مصرف
دریافت بیش از حد پکتین از منابع طبیعی تقریباً غیرممکن است. با این حال ، با استفاده بیش از حد از آن ، می توان جذب مواد معدنی مانند کلسیم ، منیزیم ، آهن و روی را کاهش داد. همچنین ، روند جذب پروتئین ها و چربی ها ممکن است کمی مختل شود و تخمیر ممکن است با ظهور گازها در روده بزرگ (نفخ شکم) آغاز شود.
