غذاهای ملی همیشه ظرافت ها و ویژگی های خاص خود را در آشپزی دارند. ادویه ها ، گیاهان و ادویه ها برای تنوع طعم دهنده ها از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. بسیاری از مردم فکر می کنند که آنها یک چیز هستند. در واقع یک تفاوت وجود دارد.
ادویه جات یک مجموعه خاص در نظر گرفته می شود ، که در تهیه غذاهای مختلف استفاده می شود. آنها شامل ادویه ، شکر و نمک و ادویه جات (خردل ، فلفل ، برگ بو و غیره) هستند.
ادویه جات یکی از مواد تشکیل دهنده یک ظرف است که عطر و طعم اصلی را تشکیل می دهد و به آن رطوبت می افزاید. آنها اغلب می توانند مانند ادویه مانند سیر وحشی ، سیر ، پیاز یا کرفس عمل کنند.
ادویه جات یک محصول گیاهی است. در این ظرفیت ، قسمتهای مختلف گیاهان و سبزیجات با طعم مشخص می توانند عمل کنند - ریشه ، گل آذین ، پوست ، ساقه ، برگ و غیره. ادویه جات ترشی جات قادرند به آرامی طعم و مزه یک ظرف غذا را از بین ببرند و به آن مواد غذایی و ظرافت خاصی اضافه کنند.
باستان شناسان توافق کردند که ادویه ها تقریباً هم سن انسان هستند. این فرض وجود دارد که از آنها برای غرق شدن بوی و مزه نه چندان دلچسب غذای خراب استفاده شده است. علاوه بر این ، در آب و هوای گرفتگی ، این مکمل ها تعریق را افزایش می دهند ، در نتیجه بدن را از گرم شدن بدن نجات می دهند.
فراز و نشیب های مختلف شخصیت های برجسته ، جنگ ها و مرگ ها ، دسیسه ها و سیاست ها - همه اینها ادویه را در دوره های مختلف همراهی می کردند. آنها همیشه در یک سطح با ابریشم ، خز ، طلا و برخی از آنها بسیار گران تر هستند. دزدان دریایی غالباً به کشتی هایی که حامل میخک ، دارچین یا فلفل بودند حمله می کردند ، حتی اگر تحت حفاظت یک اسکادران رزمی بودند.
در اروپا ، تا قرن نوزدهم ، ادویه جات به طور انحصاری در دسترس شهروندان ثروتمند بود. غالباً آنها ابزاری برای تسویه حساب متقابل و انباشت سرمایه بودند. جالب اینکه در انگلستان در قرن 12th ، هشت گاو را می توان فقط با یک پوند جوز هندی خریداری کرد.
در حال حاضر در قرن هجدهم ، فلفل قرمز تقریباً ویژگی بارز غذاهای ملی اسلاوی جنوبی ، رومانیایی و مجارستانی بود. اکتشافات بزرگ جغرافیایی نیز اغلب به لطف ادویه جات صورت می گرفت. کریستف کلمب مشهور در دفتر خاطرات خود نوشت: "من تمام تلاشم را می کنم تا به جایی برسم که بتوانم طلا و ادویه جات پیدا کنم."
هزینه ادویه های عجیب و غریب می تواند معادل چندین هزار دلار در هر 100 گرم باشد. در نوامبر 1979 ، رکوردی ثبت شد. خریداران در ازای هر 100 گرم 70000 دلار برای جینسینگ وحشی که در منطقه کوهستانی چان پاک کشت می شد ، پرداخت کردند. لازم به ذکر است که عرضه سالانه این ادویه به بازار جهانی ، به طور معمول ، از 4 کیلوگرم بیشتر نیست.
قیمت ادویه ها فقط در آغاز قرن نوزدهم شروع به کاهش کرد. امروزه عمده تأمین کنندگان آنها آذربایجان ، یونان ، ماداگاسکار ، مکزیک ، اندونزی ، مالزی ، هند ، ویتنام هستند.
