زنجبیل بومی جنوب شرقی آسیا در روسیه در سالهای اخیر کاملاً محبوب شده است. این به طور گسترده ای در آشپزی ، چه تازه و ترشی و چه به عنوان چاشنی استفاده می شود. با این حال ، فروشگاه باید مراقب باشد و بداند کدام زنجبیل را انتخاب کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
زنجبیل از تیره گیاهان علفی چند ساله است که شامل صد و چهل گونه است. از نظر ظاهری ، گیاه به نی با ساقه های بلند و برگ های نازک نازک شباهت دارد. گلهای زنجبیل بزرگ ، نارنجی یا نارنجی-بنفش ، شبیه عنبیه است.
گام 2
در سوپرمارکت می توانید ریزوم زنجبیل سبک را خریداری کنید که بیشتر در روسیه خورده می شود. سعی کنید یک ریشه تازه انتخاب کنید. باید سایه ای دلپذیر طلایی یا بژ مایل به خاکستری باشد. سطح ریشه تازه زنجبیل در لمس صاف و بدون لکه های تیره و رشد سخت است. یک عطر و بوی دلپذیر مشخص باید از زنجبیل ناشی شود ، زیرا ریشه تازه حاوی مقدار زیادی روغن اساسی است. زنجبیل دوام زیادی ندارد ، بنابراین مراقب باشید. تفاله زنجبیل قدیمی سفت و رشته ای می شود و کندن چنین زنجبیل بسیار دشوار است. اگر ریشه بوی کپک زدگی ، لکه های تیره یا کپک زد ، باید ریخته شود.
مرحله 3
گاهی اوقات می توانید زنجبیل سیاه را در فروشگاه پیدا کنید. این همان ریزوم معمول است ، اما از یک روش درمانی متفاوت عبور می کند - فقط با آب جوش شسته و سوزانده می شود. طعم و رایحه زنجبیل سیاه تیزتر و شدیدتر است. ریشه تازه دارای رنگ مایل به خاکستری است ، سنگین و صاف ، بدون لکه ، ترک و گره است.
مرحله 4
زنجبیل نیز به صورت خرد شده فروخته می شود. هنگام خرید چنین چاشنی باید به تاریخ تولید و ماندگاری آن توجه کنید که باید روی بسته بندی آن قید شود. زنجبیل ساییده شده پودری به رنگ زرد مایل به خاکستری با رایحه ای دلپذیر است. به طور معمول ، زنجبیل خشک شده برای سه تا چهار ماه مفید است. اگر چاشنی رنگ یا بو تغییر کرده است ، استفاده از آن توصیه نمی شود.
مرحله 5
زنجبیل ترشی نیز به ویژه در مورد علاقه مندان ژاپنی بسیار محبوب است. برش های تازه باید به رنگ صورتی باشند. اگر آب نمک در کوزه کدر شده و رنگ آن تغییر کرده است ، بهتر است محصول خراب را دور بریزید.
