آروگولا هنوز برای باغبانان روسی کمی شناخته شده است ، به خصوص اینکه این سالاد از نظر ظاهری جذابیت تزئینی ندارد. این عیب با خواص مفید آن کاملا جبران می شود. با این حال ، از آروگولا باید با احتیاط استفاده شود.
آروگولا یک ادویه چلیپایی است. طعم خاصی دارد که یادآور ترکیبی از گردو ، خردل و فلفل است. به همین دلیل است که گاهی اوقات آن را گیاه خردل می نامند. هر چه برگ کاهو پیرتر شود تلخی آن کمتر بروز می کند. در روم باستان ، از آروگولا به عنوان یک ماده تمساح استفاده می کردند و در روسیه آن را علف هرز می دانستند ، آن را به گاو تغذیه می کردند و به طور عادی به عنوان کاترپیلار می نامیدند.
از نظر ترکیبات شیمیایی ، این گیاه ناخوشایند به گرانترین مجموعه ویتامین های داروخانه شانس می بخشد. در فصل کلبه تابستانی ، می توان آن را چندین بار کشت ، از آنجا که گیاه آروگولا فوق العاده زودرس است. با این حال ، اگر مجبور نبودید این ادویه را قبلاً امتحان کنید ، پس باید با دقت و همزمان چندین برگ را شروع کنید.
حتی آن دسته از افرادی که هرگز به هیچ نوع آلرژی مبتلا نشده اند ، پس از مصرف مقدار زیادی ماده آروگولا ، گلودرد و گرفتگی در روده مشاهده می کنند. کسانی که سنگ کلیه ، افزایش اسیدیته معده ، نقرس دارند ، باید مراقبت ویژه ای داشته باشند. در حین بارداری آروگولا را از بین ببرید.
اما در دوران شیردهی می تواند کمک کند ، اما دوباره به کودک آسیب می رساند. آروگولا ایمنی را افزایش می دهد ، در برابر تومورهای سرطانی مقاومت می کند ، دیواره های معده را تقویت می کند ، فشار خون را کاهش می دهد ، کلسترول و قند را نرمال می کند. از آنجا که کم کالری است ، در رژیم های لاغری نیز قابل قبول است.
