بدیهی است که در تابستان است که ما حداکثر مقدار بستنی را خریداری می کنیم. این ظرافت شیرین را بزرگسالان و کودکان دوست دارند ، بنابراین تولیدکنندگان بی شرمانه از ضعف ما استفاده می کنند. چگونه بستنی را انتخاب کنیم تا به سلامتی شما آسیب نرساند؟
امروزه بدست آوردن چیزی کاملاً طبیعی بسیار دشوار است. تقریباً هر محصول یا محصولی حاوی «بهبود دهنده ها» ، مواد نگهدارنده و غیره است که اغلب به هیچ وجه نباید اضافه شوند. این وضعیت به ویژه هنگام انتخاب غذا خطرناک است ، زیرا اگر تولیدکننده غیراصولی باشد حداکثر آسیب به سلامتی می زند.
توصیه جهانی برای یک مشتری با دقت این است که متن روی بسته را دقیق بخوانید. طبق قوانین ما ، تولید کننده موظف است ترکیب محصول ، شرایط و دوره های ذخیره سازی ، فروش ، میزان کالری و غیره را ذکر کند.
چه چیزی می تواند در بستنی باشد و چه چیزی نباید وجود داشته باشد؟
بیشتر بسته های بستنی احتمالاً حاوی کاراگینان ، صمغ لوبیای ملخ ، صمغ گوار ، کربوکسی متیل سلولز هستند. اجزای مشابه و مشابهی برای ایجاد یک قوام مطبوع محصول و همچنین افزایش ماندگاری و فروش طراحی شده اند. نمی توان آنها را برای انسان سمی خواند ، اما اگر فرصتی برای نخوردن آنها وجود دارد ، بهتر است از این فرصت استفاده کنید.
همچنین باید به مواد اولیه اصلی بستنی توجه کنید. در حالت ایده آل ، اگر غذای خوشمزه فقط به شکر ، خامه و کره طبیعی گاو بنا شده باشد. اگر سازنده می خواست پس انداز کند ، می توانید آب پنیر شیر ، پودر شیر و حتی جایگزین های چربی شیر (چربی های گیاهی) را در بستنی مشاهده کنید.
کدام بستنی را باید انتخاب کنید؟
به دنبال بستنی باشید که حداقل "جدیدترین" افزودنیها را داشته باشد. بگذارید بستنی هزینه زیادی داشته باشد ، اما بهتر است یک بار بستنی نزدیک به دستورالعمل شوروی بخورید تا اینکه بدن را مرتباً با مواد ارزان قیمت مصنوعی پر کنید.
