شکر تصفیه شده ذاتاً یک محصول شیمیایی است که 99٪ کربوهیدرات دارد. هنگامی که در خون انسان قرار گرفت ، فوراً به صورت گلوکز فرآوری می شود که به کل بدن انرژی می دهد. ممکن است فکر کنید که انرژی مازاد یک مزیت بزرگ است و فقط باید از چنین اثری خوشحال شوید. در حقیقت ، این یک "مرگ شیرین" واقعی آهسته است. واقعیت این است که مصرف شکر به طور چشمگیری محتوای انسولین را کاهش می دهد و این پیامدهای فاجعه باری را به همراه دارد.
این "مرگ شیرین"
لوزالمعده انسان انسولین را ترشح می کند تا گلوکز (قند) را پردازش کند. نوعی زنجیره تشکیل می شود - هرچه مصرف قند بیشتر ، میزان انسولین بیشتر باشد.
از آنجایی که گلوکز به عنوان منبع اصلی انرژی عمل می کند ، بدون آن زندگی طبیعی به راحتی غیرممکن است و قند با کاهش شدید مصرف آن تامین کننده مستقیم گلوکز است ، فرد به یک حالت استرس زا دچار می شود و افت عملکرد را تجربه می کند.
بنابراین ، وابستگی شیرین "مخدر" ارگانیسم ایجاد می شود. یک دور باطل به وجود می آید. برای افزایش عملکردهای حیاتی شما بیشتر و بیشتر گلوکز (قند) لازم است. و بدست آوردن آن ، بدن انسولین بیشتر و بیشتری از دست می دهد. در نتیجه - وقوع سو mal عملکرد پانکراس. نتیجه آن دیابت شیرین ، چاقی و سایر اختلالات عملکرد اعضای بدن است.
تولید کننده گرسنگی کاذب و چربی اضافی
شکر به طور طبیعی در طبیعت وجود ندارد. از فرآوری چغندرقند یا نیشکر بدست می آید. هر روز فرد حدود 100 تا 150 گرم از این ماده را با تمام محصولات دریافت می كند. او آن را در هنگام نوشیدن چای ، در آب میوه و ماریناد ، دسر و غذاهای گرم مصرف می کند. اغلب اوقات ، قند حتی احساس نمی شود. می توانید چای یا قهوه شیرین بنوشید ، شیرینی و دسر نخورید ، اما با این وجود وارد بدن می شود.
شکر می تواند به عنوان گلوکز یا فروکتوز در میوه ها و برخی از سبزیجات وجود داشته باشد.
مصرف یک محصول شیرین اعتیاد آور است. با خوردن یک حالت تنش زای شیرینی ، بدن به دوزهای بیشتری نیاز دارد. در کبد ، قند به گلیکوژن تبدیل می شود. فرآوری این ماده در حالت اضافی متوقف می شود و به صورت رسوبات چربی در زیر پوست تجمع می یابد. از این رو اضافه وزن و چاقی است.
مصرف سیستماتیک قند در دوزهای بالا روند گرسنگی کاذب را تحریک می کند.
مصرف زیاد شیرینی در عملکرد سلول های عصبی در سلول های مغزی اختلال ایجاد کرده و احساس گرسنگی کاذب را ایجاد می کند. همچنین ، کاهش شدید گلوکز خون می تواند منجر به این احساس شود. با افت انسولین ، بدن شروع به نیاز به جبران مجدد می کند. و عدم ابتلا به آن حتی می تواند شوک دیابتی یا کما ایجاد کند.
شکر همچنین برای پوست بسیار مضر است. در دوران کودکی ، بیش از حد آن با فوران دیاتز پیدا می شود. در بزرگسالی ، خشکی و پیری پوست.
مصرف بیش از حد مواد غذایی شیرین باعث پیری می شود ، زیرا قند در کلاژن غلیظ است. در همان زمان ، پوست قابلیت ارتجاعی خود را از دست داده و خشک می شود.
اعتیاد آور
خوردن غذاهای شیرین در شرایط استرس زا ، احساس رضایت و نشاط بخشی کاذب ایجاد می کند. در این زمان است که "هورمون شادی" تولید می شود. اما عملکرد آن بسیار کوتاه مدت است و پس از مدت کوتاهی نیاز به "دوز" بعدی شیرینی یا کیک وجود دارد.
مصرف و مصرف کامل شیرینی در یک روز غیرممکن است. در بیشتر موارد ، این مربوط به حذف یک محصول خالص از رژیم غذایی - قند تصفیه شده است. بدن باید به تدریج از اعتیاد به قند جدا شود. و مقدار مورد نیاز گلوکز و فروکتوز باید با حضور میوه ها ، انواع توت ها و سبزیجات تازه در فهرست ، دوباره پر شود. شکر می تواند مضر باشد ، اما محافظت از سلامتی در برابر آن کاملاً ممکن است.
