تقریباً روی برچسب تقریباً هر شراب ، صرف نظر از ارزش و منشأ آن ، می توانید نشانه ای از محتوای دی اکسید گوگرد را پیدا کنید. این ماده که به دی اکسید گوگرد یا دی اکسید گوگرد نیز معروف است ، به عنوان سمی طبقه بندی می شود ، بنابراین لزوم افزودن دی اکسید گوگرد به شراب اغلب زیر سوال می رود. با این حال ، استفاده از انیدرید گوگردی در تولید شراب انگور کاملاً موجه است و به دلایل عینی توضیح داده می شود.
چرا دی اکسید گوگرد مورد نیاز است؟
از دوران باستان از انیدرید گوگرد استفاده می شده است. در قرون وسطی ، بخور بشکه های شراب با فتیله های گوگردی به طور گسترده ای برای حفظ بهتر نوشیدنی نجیب استفاده می شد. شراب سازان قرون وسطی از سمیت این ماده شیمیایی آگاه بودند ؛ بنابراین بخور بشکه های شراب با گوگرد برای محافظت از سلامتی مصرف کنندگان بیش از یک بار ممنوع یا محدود شد.
با این وجود ، آنها نتوانستند دی اکسید گوگرد را کنار بگذارند ، و در آغاز قرن گذشته آنها شروع به استفاده از آن در تولید شراب کردند ، این ماده را به مواد شراب یا شراب نهایی اضافه کردند تا از رشد باکتری های مضر ، کپک و مخمر وحشی
دی اکسید گوگرد نه تنها باعث ایجاد ثبات در میکرو فلورا از شراب و مواد شراب می شود و از تغییرات باکتریایی در آنها جلوگیری می کند بلکه از اکسیداسیون نیز جلوگیری می کند. این به لطف انیدرید گوگرد است که شراب رنگ ، طعم و رایحه خود را حفظ می کند.
دی اکسید گوگرد همچنین قادر است تخمیر شراب را تحریک کند ، زیرا مخمر فرهنگی تحت تأثیر آن نمی میرد.
یافتن جایگزین مناسب برای انیدرید گوگرد هنوز امكان پذیر نبوده است - موادی با سمیت كمتر خاصیت ضد باكتری و آنتی اکسیدانی لازم را ندارند و باعث كاهش کیفیت نوشیدنی می شوند. فقط تولیدکنندگان شراب های ارگانیک گران قیمت می توانند بدون افزودن دی اکسید گوگرد یا مقدار کمی از آن به صورت عملی مدیریت کنند - انگور برای تولید آنها در مناطق پاک زیست محیطی رشد می کند ، از مواد شیمیایی و تکنولوژی مدرن در ساخت نوشیدنی استفاده نمی شود ، تخمیر به طور طبیعی اتفاق می افتد. اما حتی شراب های ارگانیک حاوی مقدار کمی انیدرید گوگردی هستند که هنگام تخمیر آزاد می شوند.
کیفیت به کمیت بستگی دارد
دی اکسید سولفور با وجود همه کیفیت های مفید خود ، همچنان ماده ای سمی است که می تواند در دوزهای بالا باعث مشکلات جدی در سلامتی و یک ماده حساسیت زا شود. با این حال ، در دوزهایی که باعث واکنش های نامطلوب می شوند ، این ماده به سادگی به شراب اضافه نمی شود. محتوای آن در شراب از 160-400 میلی گرم در هر لیتر نوشیدنی بیشتر نیست. در عین حال ، تولیدکنندگان سعی می کنند محتوای دی اکسید گوگرد را در محصول نهایی تا حد ممکن کاهش دهند ، زیرا مقدار اضافی آن تأثیر بدی بر طعم شراب دارد.
تولید کننده حق دارد برچسب شراب را نشان ندهد که آیا آنیدرید گوگردی در آن وجود دارد ، با این حال ، اگر شراب ارگانیک کمیاب خریداری نکنید ، نگهدارنده در نوشیدنی تضمین می شود.
اگر روند تولید فن آوری در هنگام تولید شراب نقض شود ، ممکن است طعم آن تغییر کند - سایه ای فلزی تارت وجود دارد ، غیر معمول برای این شراب ، بوی نامطبوع. نوشیدن چنین نوشیدنی احتمالاً باعث سردرد ، حالت تهوع و سنگینی معده می شود که اغلب به عنوان علائم خماری اشتباه گرفته می شود. برای مبتلایان به آلرژی بهتر است که اصلاً از چنین محصولی استفاده نکنید - احتمال واکنش های نامطلوب (تا خفگی) چندین برابر می شود.
