Absinthe نوعی مخلوط گیاهان و الکل است. افسانه ها و باورهای غلط زیادی در اطراف او وجود دارد ، به همین دلیل این نوشیدنی تقریباً 100 سال در بسیاری از کشورها ممنوع بود.
Absinthe می تواند 55 تا 85٪ الکل داشته باشد و طعم تلخی بسیار مشخصی دارد. جز component اصلی این نوشیدنی عصاره افسنطین تلخ است که به نوشیدنی طعم تلخ و بوی تندی قابل تشخیص می بخشد.
منشا آبسنت
Absinthe اثر توهم زای معروف خود را مدیون توجون است ، ماده ای که به مقدار زیاد در روغنهای اساسی افسنطین یافت می شود. علاوه بر این گیاه ، ممکن است بادرنجبویه ، کالاموس ، نعناع ، رازیانه ، نعناع در ترکیب نوشیدنی موجود باشد ، علاوه بر این ، انیسون باید در حفره واقعی باشد.
به احتمال زیاد ، نام این نوشیدنی از کلمه یونانی باستان apsinthion آمده است که به معنای "غیر قابل نوشیدن" است. در یونان باستان از نوعی تنتور که از نظر خواص مشابه ابسپنت است برای تحریک زایمان استفاده می شد. بقراط از این نوشیدنی برای درمان دردهای قاعدگی ، روماتیسم ، کم خونی و زردی استفاده می کرد. در یونان باستان ، در جریان بازی های المپیک ، یک قهرمان مسابقات ارابه مجبور شد یک فنجان آبسنت بنوشد تا به یاد داشته باشد که شکوه و پیروزی تلخی دارد.
به تعبیر مدرن و رایج تر ، آبسنت در حدود سال 1790 در دهکده کوچک کوو ، که در غرب سوئیس واقع شده است ، اختراع شد. مادام ارنیه در حال تهیه تنتور چشمگیر افسنطین بود که یک پزشک محلی برای بیمارانش به عنوان یک داروی جهانی تجویز کرد. تنتور اشتها را بهبود می بخشد ، هضم را تحریک می کند و اثر مقوی دارد.
محبوبیت و ممنوعیت ها
در اواسط قرن نوزدهم ، در حالی که فرانسه به طور فعال در آفریقا جنگ استعمار می کرد ، محبوبیت خاصی پیدا کرد. آبسنت برای جلوگیری از مالاریا و اسهال خونی و به عنوان وسیله ای برای تصفیه آب از باکتری به سربازان داده شد. Absinthe ثابت کرد که بسیار شایسته است و جزئی جدایی ناپذیر از زندگی سرباز شد. از همان لحظه ، مد این نوشیدنی به سرعت در میان ساکنان مستعمرات فرانسه گسترش می یابد.
در اواسط قرن نوزدهم ، متوجه شدیم که استفاده منظم از ابسنتس منجر به اعتیاد ، افزایش تحریک پذیری عصبی و سایر عواقب ناخوشایند می شود. یک مبارزه واقعی با این نوشیدنی در اوایل قرن بیستم شعله ور شد ، در این زمان ممنوعیت آبسه در ایتالیا و بلژیک ، کمی بعد این ممنوعیت در فرانسه و بعد از آن در سایر کشورهای اروپایی اعمال شد.
امروزه در ایالات متحده ، اثر افسنطین بر عملکرد مغز انسان با اثر ماری جوانا برابری می کند ، در نتیجه ، تمام محصولات حاوی افسنطین باید بدون هیچ گونه کمبودی از توجون پاک شوند.
پارلمان سوئیس و دادگاه هلند فقط در سال 2004 آبسنت را قانونی کردند ، اما در حال حاضر تولید این نوشیدنی به شدت توسط هنجارهای معرفی شده توسط اتحادیه اروپا محدود شده است. طبق این استانداردها ، مقدار توژون سمی نمی تواند از 10 میلی گرم در کیلوگرم بیشتر شود.
