کلمه "سمبوک" چندین معنی دارد. طبق فرهنگ لغت روسی ، این نوع کشتی دریایی عرب را نشان می دهد. نمای پل شبانه روزی؛ محصول قنادی بر اساس پوره میوه. گاهی اوقات این نام به عنوان مترادف "sambuca" - لیکور بادیان ایتالیایی استفاده می شود. با این حال ، رایج ترین نام "sambuca" پیر (گیاه Sambucus لاتین) ، یک گیاه چند ساله چوبی است.
دو فرضیه اصلی در مورد ریشه نام عمومی پیر (سامبوس) وجود دارد. بیشتر زبان شناسان آن را با سامبوز ، یک ساز موسیقی یونان باستان ، که از شاخه های این درختچه برگریز ساخته می شود ، مرتبط می دانند. طبق روایتی دیگر ، sambuc می تواند نام خود را از تعیین رنگ قرمز در یونان باستان گرفته باشد - سامبیکس.
در مردم عادی تعاریف بسیاری از این گیاه وجود داشته است ، مانند "درخت لوله ای" ، "سمبوک دخترانه" ، "بوچکان" ، "جیر جیر" و حتی "درخت سرنوشت" و "بانوی پیر". یکی از نام های گیاه شاه توت "درخت جادوگر" است. در دوران باستان ، بسیاری از خصوصیات عرفانی به بوته ای با توت سیاه نسبت داده می شد.
Sambuk با بدبختی همراه بود - اعتقاد بر این بود که جادوگران بر روی آن حرکت می کنند. اعتقادات رایج تجویز می کنند که چوب درخت بزرگ را در خانه نسوزانند ، تا مشکلی ایجاد نکنند. از طرف دیگر ، شاه توت نماد باروری و عشق بود. اسلاو های باستان معتقد بودند که بوته سامبوکا در نزدیکی خانه خانواده را از شر روح محافظت می کند ("در باغ هم از باغ و هم از خانه محافظت می کند ؛ زیر تخت - خواب").
خاصیت شاخه های گیاهان ارنج شناخته شده است - برای ترساندن موش هایی که حیوانات جادویی محسوب می شدند (واسطه های بین جهان مردگان و زنده ها). و امروز ، بسیاری از مالکان برای خلاص شدن از شر جوندگان ، شاخه های سامبوکا را در خانه های روستایی و انبارهای خود قرار می دهند. بوی این گیاه نیز توسط سوسک ، مگس و برخی از آفات باغ تحمل نمی شود.
اگر تنها افسانه های عامیانه با خواص جادویی گیاه شاه توت در ارتباط باشد ، بسیاری از خواص تغذیه ای و درمانی این گیاه توسط علم مدرن اثبات شده است. شاه بلوط سیاه (Sambucus nigra) به عنوان دارو توصیه می شود ، در حالی که گل سرخ (Sambucus racemosa) یک گیاه سمی محسوب می شود.
چگونه انواع سامبوکا را تشخیص دهیم؟ پیر یک درختچه یا درخت کوچک است که می تواند از 3 به 7-10 متر ارتفاع داشته باشد. تنه و چوب قدیمی با پوسته خاکستر سبک ترک خورده متمایز می شود ، شاخه های جوان با دانه های قهوه ای پوشانده می شوند. هسته درختچه شل است ، برگها شکل دندانه ای پیچیده ای دارند.
در ماه ژوئن ، شاه توت شکوفه های کوچک مایل به زرد متشکل از بوی تندی را پخش می کند. در Sambucus nigra (شاه توت سیاه) ، میوه ها دوتایی کروی و به رنگ سیاه و بنفش ، روی ساقه های بلند هستند. آنها پر از آب سیاه و سفید خون هستند. Sambucus racemosa (توت قرمز) با توت های قرمز کوچک و براق متمایز می شود.
شاه بلوط از نظر طعم آبدار و شیرین و ترش است. آنها حاوی روغنهای اساسی ، کاروتن ، تانن ، ویتامین C و بسیاری دیگر از مواد مغذی مفید هستند. میوه ها اغلب به صورت فرآوری شده خورده می شوند. آنها می توانند خشک ، مربای توت جوشانده ، مارمالاد و ژله باشند. در شراب سازی ، از آب و گل های شاه بلوط سیاه به عنوان رنگ و طعم دهنده طبیعی استفاده می شود. در اصل ، همه چیز در Sambucus nigra ارزشمند است - گل ها به نوشیدنی های الکلی بوی جوز هندی می دهند. جوانه ها و پوست حاوی تانن و روغن اساسی است. شاخه های جوان حتی از پوست آن پوست گرفته و به صورت آب پز یا ماریناد خورده می شوند. چای معطر از شکوفه گل توت تهیه می شود ، ریشه آن برای جوشانده های دارویی و تنتور استفاده می شود.
Sambuc در درجه اول یک گیاه دارویی است ، بنابراین نمی توانید آن را به مقدار زیاد و ناخواسته بخورید. توت خشک ، جوانه گل و گل اغلب به عنوان مواد اولیه دارویی در پزشکی مدرن استفاده می شود. مواد اولیه را در سایه در هوای تازه یا در خشک کن های مخصوص با دمای 30 تا 35 درجه خشک می کنند ، سپس خرد می کنند. به صورت تنتور استفاده می شود ، با آب 1:10 یا چای مخلوط می شود (1 قاشق غذاخوری مواد خام خشک به ازای هر 200 گرم آب جوش).
پزشک شما ممکن است شاه توت را به عنوان داروی ادرار آور ، برافروخته یا ضد التهاب برای شما تجویز کند. برای شستشو با حنجره و التهاب لوزه. علاوه بر این ، از خواص درمانی سمبوکا برای بیماری های دستگاه گوارش ، روماتیسم ، نقرس ، بواسیر ، دیابت و بسیاری از بیماری ها استفاده می شود.
گیاه سنجد را حتی امروزه می توان گیاه جادویی نامید - برای این اصلاً لازم نیست که به جادوی سفید و سیاه اعتقاد داشته باشید.
