آویشن گیاهی نسبتاً شناخته شده است. این خواص مفید و دارویی زیادی دارد. در دوران باستان ، آویشن یک "گیاه الهی" در نظر گرفته می شد که می تواند سلامتی را برای مردم بازگرداند.
آویشن بکارید
آویشن (آویشن معمولی) درختچه ای کم درخت و چند ساله از خانواده Labiate با ساقه چوبی و شاخه های علفی ایستاده یا صعودی است. برگهای آویشن کوچک ، بیضی شکل مستطیل هستند ، گلها مروارید ، ساقه ها در امتداد زمین پخش می شوند. آویشن یک گیاه بسیار معطر است ، در طول گلدهی هوا به معنای واقعی کلمه با عطر پر می شود.
آویشن تقریباً در سراسر روسیه ، عمدتا در استپ ها ، دامنه های تپه ها و حومه جنگل های کاج رشد می کند. علاوه بر این ، در کانادا ، ایالات متحده و بسیاری از کشورهای اروپایی کشت می شود. به عنوان ماده اولیه دارویی ، از گل و چمن گیاه استفاده می شود که در دوره گلدهی (اردیبهشت - خرداد) برداشت می شود.
در مجموع ، بیش از 30 نوع آویشن وجود دارد ؛ بیش از ده گونه از آن در قلمرو روسیه رشد می کند.
از آویشن در صنایع دارویی ، غذایی و عطر سازی استفاده می شود. در زمینه زنبورداری از ارزش بالایی برخوردار است ، زیرا گیاه دارای خصوصیات نرم کننده عالی است.
خواص درمانی آویشن
آویشن حاوی مواد زیست فعال زیادی است: روغن ضروری ، تانن ، فنل ، فلاونوئیدها ، اسیدهای آلی ، صمغ ، رزین ها و نمک های معدنی.
این گیاه دارای اثر خلط آور ، ضدعفونی کننده ، معده ، ضد التهاب ، ضد اسپاسم ، آرام بخش ، ضد درد ، ضد التهاب و ترمیم زخم است.
از آویشن به دلیل خواص ضد باکتریایی خوبی که دارد ، در درمان سل و سیاه زخم استفاده می شود.
آویشن حاوی محتوای بالایی از روغن اساسی ضروری است که با موفقیت در پزشکی برای درمان التهاب روده ای عفونی و بیماری های ریوی استفاده می شود. این گیاه به خوبی در درمان سرفه های شدید ، سیاه سرفه و آسم کمک می کند.
در مبارزه با بیماری های پوستی ، برای درمان زخم ها ، بیماری های مختلف عضلات و مفاصل ، تزریق آویشن از خارج (حمام ، لوسیون ، کمپرس) انجام می شود.
در صورت استرس ، میگرن و نوراستنی ، نوشیدن چای آویشن خوب است. جوشانده و تنتور معده را عادی کرده و هضم غذا را بهبود می بخشند.
داروهای مبتنی بر آویشن در درمان بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی ، گلو ، ریه ها و برونش ها به عنوان یک عامل ضد التهاب ، ضد میکروب و خلط استفاده می شود.
از آویشن به عنوان چاشنی در پخت و پز استفاده می شود که باعث افزایش طعم ظروف و جذب بهتر غذا می شود. آویشن ، رزماری و نمک یک گیاه ادویه ای فوق العاده درست می کنند.
موارد منع مصرف آویشن
استفاده از داروها بر اساس آویشن در زخم معده و زخم اثنی عشر ، قلبی ، فیبریلاسیون دهلیزی و آترواسکلروز مغزی ، در بیماری های التهابی حاد کلیه و کبد ، بارداری و شیردهی منع مصرف دارد.
