تقسیم سبزیجات به دو نوع - نشاسته ای و غیر نشاسته ای - کاملاً خودسرانه است و بر اساس مقدار این ماده در یک محصول گیاهی است. با توجه به اینکه هیچ معیار مشخصی برای جداسازی وجود ندارد ، برخی از متخصصان تغذیه نیز دسته سوم (یا متوسط) سبزیجات را می خوانند - متوسط نشاسته ای.
تفاوت اصلی بین انواع نشاسته ای و غیر نشاسته ای سبزیجات
متخصصان تغذیه به یک دلیل سبزیجات را به دو نوع تقسیم می کنند - بدن برای تجزیه نشاسته در دستگاه گوارش انسان به یک محیط قلیایی نیاز دارد ، در حالی که به عنوان مثال پروتئین در یک محیط اسیدی جذب می شود. بنابراین ، اگر غذاهای غنی از پروتئین و نشاسته مصرف کنید ، برخی از آنها با سرعت بیشتری در دستگاه گوارش "مورد استفاده" قرار می گیرند ، در حالی که برخی دیگر کندتر می شوند ، که برای افرادی که از برخی بیماری ها رنج می برند بسیار مهم است.
نشاسته فرآوری شده ناکافی همچنین می تواند به چربی های قابل دسترس تبدیل شود ، بنابراین برای باسن و پهلوها نامطلوب است ، و این "محرک" برای افزایش پوند است.
بهترین نمونه از چنین غذایی ، حاوی پروتئین و نشاسته ، سیب زمینی با گوشت است که در روسیه بسیار رایج است.
در مقابل ، سبزیجات موجود در دو لیست یا جدول ، که براساس درجه نشاسته بندی تقسیم شده اند ، با یکدیگر مطابقت دارند. به عنوان مثال ، سیب زمینی به علاوه کلم ، سیب زمینی به همراه جعفری ، یا ترکیبی از غذاهای دیگر.
سبزیجات نشاسته ای نیز به راحتی این قاعده را که هرچه بیشتر بخورید ، بهتری در فرد خواهید داشت ، رد می کنیم. به عنوان مثال ، مقدار زیادی سیب زمینی فقط می تواند بر دستگاه گوارش و بدن انسان تأثیر منفی بگذارد. اگر در شرایطی قرار دارید که جز سبزیجات نشاسته ای گزینه دیگری ندارید ، آنها باید به دقت پردازش شوند.
حمام بخار یک روش فرآوری عالی است ، که نشاسته اضافی را از بین می برد ، اما تمام ویتامین ها و مواد معدنی لازم را در خود نگه می دارد.
همچنین لازم به ذکر است حبوبات ، که بخش خاصی از مردم آن را غذای کم کالری می دانند. در واقع ، تقریباً همه آنها برای معده بسیار دشوار هستند ، حاوی حدود 45٪ نشاسته و حدود 25٪ پروتئین. به همین دلیل است که آنها باید کاملاً خیس شوند (این فرآیند حداقل مقدار نشاسته را کاهش می دهد) ، و همچنین با روغن نباتی یا سس های کم چرب استفاده می شود.
چه نوع سبزیجاتی در گروه ها گنجانده می شود؟
غذاهای با محتوای نشاسته بالا ، علاوه بر حبوبات (عدس ، نخود ، لوبیا و نخود فرنگی) ، شامل سیب زمینی (نسبت نشاسته حدود 18-20٪ است) ، گل کلم ، ذرت ، کنگر فرنگی ، کدو ، انواع خاصی از کدو تنبل ، سیب زمینی شیرین ، تربچه ، روتاباگا و همچنین سبزیجات ریشه ای مانند جعفری ، کرفس و ترب کوهی.
گروه دوم با مقدار کمی نشاسته ، که قابلیت هضم بهتر آنها به همراه چربی و پروتئین را فراهم می کند ، شامل انواع مختلف کلم ، انواع پیاز ، کاهو ، ارگولا ، خیار ، کدو سبز ، ترشک ، مارچوبه ، فلفل دلمه ای ، لوبیای سبز و نخود فرنگی ، اسفناج ، مرکز کنگر فرنگی.
همانطور که در بالا ذکر شد ، برخی از متخصصان نیز یک گروه متوسط را شناسایی می کنند. از جمله هویج ، شلغم ، کدو ، بادمجان ، سویا و چغندر.
