بادمجان یک سبزی خوشمزه و سالم است که باید در رژیم غذایی هر فرد باشد. تنوع واریته ای آن فراتر از اشکال و رنگهایی است که ما به آن عادت کرده ایم و استفاده از آن در آشپزی واقعاً بی حد و مرز است.
آیا می دانید بادمجان به هیچ وجه گیاهی نیست بلکه توت است که رنگ آن از سفید تا بنفش سیاه است. میوه های این سایه خوشمزه ترین در نظر گرفته می شوند ، بنابراین در قفسه های سوپرمارکت به وفور ارائه می شوند. در روسیه ، بادمجان را بوبریجان ، بدریجان و آبی نیز می نامند.
اصل و نسب
وطن بادمجان هند است. نسخه های خطی باستانی سانسکریت در این کشور یافت شده است که تقریباً 2000 سال قدمت دارند. نسخه های خطی به شما می گویند که چگونه این محصول را به درستی کشت کرده و بخورید.
بادمجان ها در قرن پانزدهم با کشتی های بازرگانان عرب به اروپا آمدند ، در روسیه تازه خواران فقط در قرن نوزدهم طعم "سبزیجات" را چشیدند.
تنوع واریتی
در مناطق مختلف جهان ، شکل ظاهری بادمجان ممکن است متفاوت باشد. این به دلیل کار پرورش دهندگان و ترجیحات غذایی است. شکل می تواند از بیضی شکل و کشیده به مدور باشد. پالت رنگی غنی از سفید ، صورتی ، شرابی تا بنفش و تقریباً سیاه است. میوه های رقم "تخم طلای طلایی" به رنگ زرد و گرد هستند. آنها در جنوب شرقی آسیا بسیار محبوب هستند و یک غذای خوشمزه به حساب می آیند.
ساختار
بادمجان حاوی ویتامین های گروه B ، C ، PP ، D ، پتاسیم ، کلسیم ، روی ، آهن ، کروم ، فلوئور ، گوگرد ، منیزیم ، فسفر ، کاروتن ، فیبر و یک مجموعه کامل از عناصر کمیاب است.
ویژگی های مفید
بادمجان برای تغذیه با رژیم غذایی توصیه می شود. 100 گرم محصول پخته یا خورشتی فقط 24 کالری دارد ، بنابراین لازم نیست نگران شکل خود باشید. اما هنگام سرخ شدن ، مقدار کالری از مرز 100 عبور می کند. فیبر در روند هضم غذا نقش دارد و به تجزیه موثر چربی کمک می کند.
این سبزیجات سرشار از پتاسیم هستند که تأثیر مفیدی بر عملکرد قلب دارند. ظروف بادمجان یک پیشگیری خوشمزه از حملات قلبی ، سکته های مغزی و سایر بیماری های قلبی است. همچنین پتاسیم به دفع مایعات اضافی از بدن کمک کرده و از تورم جلوگیری می کند.
مصرف منظم بادمجان باعث کاهش سطح کلسترول ، پاکسازی رگ های خونی ، جلوگیری از تصلب شرایین و تعادل اسید و باز می شود.
اجزای فیتوشیمیایی این سبزی در عملکرد خونسازی نقش دارد. بادمجان برای مبتلایان به کم خونی ضروری است.
همچنین برای بیماران دیابتی ، برای بیماری های دستگاه گوارش ، متابولیسم مختلط توصیه می شود.
بادمجان در پخت و پز
این سبزی پخته ، سرخ شده ، خورشتی ، پر و کنسرو می شود. بادمجان های جوان را می توان بلافاصله خورد ، اما نمونه های رسیده را از قبل در آب نمک خیس می کنند. در حین سرخ شدن یا خورشت ، تفاله میوه به شدت روغن گیاهی را جذب می کند ، که پس از پخته شدن از آن خارج می شود.
از خوردن بادمجان های خام یا نارس پرهیز کنید. آنها حاوی مقدار زیادی ماده ای به نام گوشت گاو ذرت هستند که می تواند مسمومیت ایجاد کند.
نحوه انتخاب بادمجان
شما باید نمونه های جوان بخرید. آنها عملاً حاوی هیچ گوشت گاو ذرت مضر نیستند و طعم مخصوصاً مطبوعی دارند. سن بادمجان را می توانید با پوست صاف ، براق و ساقه روشن تعیین کنید. اگر سبزی چروک شده باشد ، ساقه آن قهوه ای است ، پس از حد استاندارد دور است.
ذخیره سازی
ماندگاری یک سبزیجات به تنوع ، دما و رطوبت بستگی دارد. بادمجان در محفظه سبزیجات یخچال تا 3 هفته رشد می کند.