کنگر فرنگی مانند مخروط های بزرگ و سبز به نظر می رسد. با نگاه به آنها ، بسیاری از آنجا می گذرند ، و نمی دانند چه کاری با این گیاه انجام دهند ، اگرچه کنگر فرنگی در کشورهای مدیترانه ای بسیار محبوب است.
کنگر فرنگی از زمان باستان ارزش زیادی داشته است - در یونان و روم باستان آنها نه تنها یک ظرافت ، بلکه یک تبخیر قوی نیز محسوب می شدند. بعداً کنگر فرنگی به فرانسه آمد و علاقه زیادی به متخصصان آشپزی داشت که به لطف آنها این گیاه در کشورهای دیگر محبوب شد.
کنگر: خواص
کنگر فرنگی دارای طعم بسیار مطبوع و ترکیب متعادل با مواد مغذی فراوان است. کنگر فرنگی از آب ، پروتئین ، کربوهیدرات و مقدار کمی چربی تشکیل شده است. این ویتامین حاوی ویتامین های B ، K ، A ، C ، E و همچنین مواد معدنی و عناصر کمیاب - سدیم ، منیزیم ، آهن ، منگنز ، روی ، سلنیوم ، مس ، پتاسیم و فسفر است.
با ارزش ترین مواد اینولین و سینارین هستند. مورد اول تعداد باکتریهای مفید در روده را افزایش می دهد و قند خون را کاهش می دهد ، در حالی که مورد دوم گردش مغز را بهبود می بخشد.
وجود کنگر فرنگی در رژیم غذایی باعث بهبود عملکرد مغز ، کاهش اسیدیته معده و بهبود هضم غذا می شود.
کنگر فرنگی باید در رژیم غذایی وجود داشته باشد ، زیرا حاوی حداقل مقدار کالری است ، اما بدن بسیاری از مواد مفید را دریافت می کند.
کنگر فرنگی: موارد منع مصرف
از کنگر فرنگی برای کسانی که دارای مشکلات سلامتی زیر هستند باید با احتیاط استفاده شود:
- ورم معده با اسیدیته کم ؛
- بیماری های کبد و مجاری صفراوی ؛
- بیماری کلیه در مرحله حاد ؛
- فشار خون.
نحوه انتخاب کنگر فرنگی
کنگر فرنگی نباید لکه های قهوه ای داشته باشد ، باید دارای رنگ سبز یکنواخت باشد. اندازه گیاه می تواند هر چیزی باشد ، اما ساختار کنگر فرنگی نباید خشک یا بی حال باشد.
