در کشورهای پیشرفته ، درصد افراد بالای 60 سال به طور مداوم در حال رشد است. این البته به دلیل بهبود سطح زندگی و مراقبت های بهداشتی است. اما نقش مهمی در حفظ عملکرد طبیعی بدن ، سلامت روحی و جسمی افراد مسن نیز با تغذیه مناسب با در نظر گرفتن ویژگی های سن ایفا می شود.
فرآیندهای فیزیولوژیکی در سنین پیری
به دلیل کیفیت بالای زندگی ، نه تنها افزایش متوسط مدت آن امکان پذیر بود ، بلکه محدودیت سنی را نیز پس از انتقال آن فرد مسن می داند. اگر حتی 100 سال پیش از افرادی که به سن 40 سالگی رسیده بودند به این صورت نام برده می شد ، امروز می توانیم در مورد مرز مشروط 55-60 سال صحبت کنیم.
در این سن ، علائم پیری بدن شروع می شود - شدت فرآیندهای متابولیک به تدریج کاهش می یابد ، میزان متابولیسم پایه کاهش می یابد ، مصرف اکسیژن و انتشار دی اکسید کربن کاهش می یابد ، متابولیسم پروتئین و روند تجمع اجزای چربی در بافت ها کند می شود. علاوه بر این ، آنزیم های اکسیداسیون بیولوژیکی در کبد ، کلیه ها و بافت های قلب کمتر فعال می شوند و روند استفاده از گلوکز کند می شود.
واضح است که در سنین پیری لازم است رژیم غذایی خود را با در نظر گرفتن تغییرات مداوم در بدن تنظیم کرده و از بروز کمبود ریز مغذی ها و سو mal تغذیه با انرژی پروتئین صرف نظر کنید. این عوامل می تواند باعث بسیاری از بیماری های مشترک در افراد مسن شود.
برای از بین بردن کمبود ویتامین ها از غذا ، باید از مجتمع های ویتامین مصنوعی متناسب با نیازهای بدن افراد مسن استفاده کنید.
تغذیه مناسب در سنین پیری
یک رژیم غذایی مناسب به شما امکان می دهد تا نه تنها سلامتی را حفظ کند ، بلکه سالهای زندگی کامل را نیز به طور قابل توجهی افزایش می دهد. باید در نظر داشت که انرژی مورد نیاز بدن در سنین پیری کاهش می یابد و در سن 60-69 سالگی 85٪ نیازهای یک جوان 20-30 ساله و در 70-79 سالگی است. سال - فقط 75٪
در سنین بالا ، پرخوری و مصرف زیاد غذاهای چرب به ویژه مضر است ؛ این راهی مستقیم به تصلب شرایین ، دیابت شیرین و بسیاری از بیماری های دیگر است که روند پیری را تسریع می کنند. جلوگیری از پیری ، کنترل نسبت انرژی مصرفی و میزان کالری غذای مصرفی است.
رژیم غذایی افراد مسن لزوماً باید حاوی مقدار کافی عناصر زیستی ، فسفولیپیدها ، اسیدهای چرب اشباع نشده باشد.
عامل تغذیه ای نیز به ویژگی های تغذیه در این سن تعلق دارد. این بدان معنی است که رژیم غذایی باید متعادل باشد و کمبود پروتئین ، کربوهیدرات یا چربی و همچنین اسیدهای آمینه ضروری و ویتامین ها را حذف کند. تغذیه در این سن باید دارای تمرکز ضد تصلب شرایین باشد ، تا حد ممکن متنوع و متعادل باشد ، همراه با موادی که فعالیت آنزیم های بدن را تحریک می کنند. خود غذا باید نسبتاً قابل هضم باشد.
