جین یک نوشیدنی الکلی قوی است که با تقطیر الکل با توت ارس به دست می آید. برای انتخاب یک جین از یک نوع یا نوع دیگر ، باید در مورد انواع آن بدانید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک نوشیدنی توت ارس به نام جین بسیار قوی است ، بنابراین آنها آن را در یک جرعه می نوشند. برای تضعیف طعم پس از سوزش ، می توانید آن را بخورید ، اما نوشیدن آن اکیداً توصیه نمی شود. جین را در لیوان هایی با کف ضخیم و ضخیم سرو می کنند و از لیوان های بلند و صاف برای کوکتل استفاده می کنند. جین قبل از سرو سرد می شود. این نوشیدنی اغلب به عنوان یک نوشیدنی مستقل نوشیده نمی شود ، زیرا رایحه ملایم آن به خوبی با مواد مختلف موجود در کوکتل ها مطابقت دارد.
گام 2
جین در بسیاری از کشورهای جهان تولید می شود ، اما با وجود این ، انتخاب آن اندک است و به دو نوع هلندی و خشک لندن محدود می شود. هر یک از آنها به روش خود خوب است ، ویژگی این است که خشک شدن بسیار طولانی تر به شما امکان می دهد در حالت مستی بمانید. به همین دلیل ، احتمالاً دلیل آن عملاً استفاده از جین هلندی یا برای تهیه کوکتل یا پخت و پز نیست. جین خشک لندن بسیار مشهورتر است ، خصوصاً مارک های پیشرفته ای مانند Beefeater ، Boodles ، Gordons Dry Gin. نمونه های روسی از نظر طعم از نمونه های خارجی کمتر نیستند ، جین حتی در دوران اتحاد جماهیر شوروی تولید شده است.
مرحله 3
برای بهبود کیفیت نوشیدنی ، دو بار تقطیر می شود و مهمترین فرآیند به دنبال آن انجام می شود: صاف کردن. این مرحله مسئولیت پذیر و مهم است زیرا در اینجا لازم است دقیقاً همان لحظه بهینه که محتوای الکل در نوشیدنی به 37-57 درجه کاهش می یابد ، به درستی ثبت شود. شاخص کیفیت جین مواد افزودنی معطر موجود در آن ، یعنی مقدار آنها است. تفاوت واقعی جین در این است که حاوی حداقل چهار ماده افزودنی است ؛ در بعضی موارد ، تعداد آنها می تواند به یک دوجین برسد. پس از ودکا ، جین در میان ارواح سفید مقام دوم خوب خود را دارد ، چنین تصویری در بیشتر کشورها مشاهده می شود.
مرحله 4
جین به لطف کوکتل های مختلف در روسیه مشهور شد و علی رغم این ، اخیراً یافتن آن در فروشگاه ، همراه با ورموت ، تکیلا و رم بسیار نادر بود. در حال حاضر ، اوضاع تغییر کرده است و شما می توانید تمام این نوشیدنی ها را از خانه دور نکنید ، بلکه نوشیدنی مورد علاقه خود را از چندین مارک انتخاب کنید. گسترده و محبوب به دلیل کیفیت عالی جین "Gordons" ، تولید ایتالیایی. Gilbase که از سال 1872 طبق همین دستورالعمل تولید می شود ، خیلی عقب نیست ، اما در روسیه کمتر شناخته شده است. صادراتی ترین جین را می توان "Beefeater" ، تولید شده در لندن ، دانست.