بی تجربه ترین فرد در صنعت شراب سازی ، وقتی از او س askedال می شود که بهترین شراب ها در کدام کشور تولید می شود ، بدون هیچ گونه تردیدی ، پاسخ خواهد داد - در فرانسه. شراب های فرانسوی به واسطه فراوانی بی نظیر نت های طعم دار ، رایحه های نفیس و کنترل کامل کیفیت محصول نهایی ، به چنین شهرتی دست یافتند. باغ های انگور در بسیاری از مناطق فرانسه رشد می کنند ، آب و هوای مدیترانه ای به آنها کمک می کند.
ویژگی شرابهای فرانسوی
تاریخچه پرورش باغ های انگور در فرانسه به قبل از میلاد مسیح برمی گردد. این زمان برای بهبود فناوری تولید شراب کافی بود. پرورش دهندگان انواع انگور نخبه را پرورش دادند که مورد استقبال جامعه دربار قرار گرفت و با گذشت زمان فرانسه به کشوری تبدیل شد که گونه انگور کمیاب و دمدمی مزاجی Keknyelu و همچنین کارمنیرا برای اولین بار در آن رشد می کردند.
فرانسوی ها از ریشه خود بسیار افتخار می کنند و سنت های خود را با احترام خاصی احترام می گذارند ، که در تولید نوشیدنی خدایان - شراب منعکس می شود. با ادای احترام به گذشته ، بهترین شراب ها هنوز در آلزاس ، پرووانس ، بورگوندی و بوردو تولید می شوند.
کارخانه های شراب سازی بوردو در انبارهای قلعه های باستانی موسوم به "شاتو" واقع شده اند. اعتقاد بر این است که هر قلعه تاریخچه خاص خود را دارد و شراب تولید شده در قلمرو آن طیف عطر و طعم خاص خود را دارد که با رایحه گل و گیاهان بسیار تزئین شده است. منحصر به فرد بودن این شراب ها با شکل خاص بطری تقویت می شود ، و دارای یک تورفتگی عمیق برای رسوب مشخصه شراب است.
ادای احترام به شراب در فرانسه در قوانین خاص ایجاد شده در مورد این نوشیدنی منعکس شده است. فرانسوی ها به دلیل نیازهای سازش ناپذیرشان برای ترکیب گونه ای شراب و فن آوری های تولید ، در بالای شراب المپ قرار گرفتند.
رقبای اصلی شراب های فرانسوی
اعتقاد بر این است که پس از تعلق فرانسه به ایتالیا و اسپانیا ، نخل در مبارزه برای حق تولید کننده بهترین شراب در جهان در نظر گرفته می شود. هیچ چیز نمی توانست این مسئله را تغییر دهد تا اینکه چندین شراب ساز خلاف این موضوع را ثابت کردند. جالب اینجاست که اسپانیایی ها اولین کسانی بودند که این الگوی را تغییر دادند.
در یک زمان ، شراب سازان اسپانیایی توجه خود را به موقعیت مطلوب شیلی جلب کردند ، زمین هایی که بین رشته کوه و بادهای اقیانوس قرار داشت ، به گونه ای بود که انگار برای پرورش باغ های انگور ایجاد شده است. شایعه پراکنده شد و فرانسوی ها تصمیم گرفتند برخی از انواع انگور خود را به عنوان یک آزمایش به اشتراک بگذارند. اما یک اتفاق پیش بینی نشده اتفاق افتاد که روند صنعت شراب سازی را در شیلی تغییر اساسی داد.
اپیدمی فیلوکسرا در قرن هفدهم فرانسه تمام تاکستان های محلی را نابود کرد. تنها نجات این بود که باقیمانده نهال انگور سالم باقی بماند تا بعداً شراب سازی از سر گرفته شود. شراب ساز شركت سیلوستر اوچاگاویا شیلی را به عنوان یك كشور اهداكننده انتخاب كرد و انواع مختلفی از نهالها را از جمله نادرترین و مورد علاقه ترین آنها در دربار سلطنتی - كارمنره - به آنجا آورد.
این همه گیری پایان یافت و فرانسوی ها اقدام به کشت مجدد تاکستان ها کردند. اما همه گونه ها ریشه ندادند و کارمنر نیز از این قاعده مستثنی نبود. پرورش دهندگان نسبت به این تنوع دلسرد بودند ، اما هرگز به شکل اصلی خود رشد نکرد. امروز ، تنها کشوری که می تواند در خاک خود بزرگترین رقم انگور کارمنیر در تاریخ - شیلی - را ببالد.
شراب های این کشور در سراسر جهان به دلیل طعم غنی و ترش شناخته شده اند ، که به نظر می رسد در طعم و مزه از خوی ملت شیلی حکایت دارد. دستمزد ارزان برای شخمداران شیلی و شرایط ایده آل برای پرورش یک تاکستان ، لذیذترین شراب های جهان را برای طیف وسیعی از خریداران مقرون به صرفه کرده است. معروف ترین نوع شراب های شیلی Cabernet است.
