گوش ماهی (Pectinidae لاتین) از گونه های خوراکی اشیا of ماهیگیری و پرورش مصنوعی است. غذاهای گوش ماهی بسیار محبوب هستند و در بسیاری از رستوران های اروپا ، آسیا و آمریکا سرو می شوند.
گوش ماهی یک نرم تن دوکفه ای متوسط است که در دریاها و اقیانوس ها زندگی می کند. بعضی از انواع گوش ماهی خورده می شوند و گوشت لطیف آنها یک غذای خوشمزه محسوب می شود. پوسته های این نرم تنان برای اهداف تزئینی استفاده می شود.
گوش ماهی در پخت و پز
قسمت خوراکی گوش گوش گوشت گوشته و ماهیچه ای است که دریچه های پوسته را به هم متصل می کند. از نظر قوام ، عضله شبیه فیله است و طعم آن کمی شبیه گوشت خرچنگ است. گوش ماهی کم کالری است و حاوی مقدار زیادی عناصر کمیاب مفید است.
گوش ماهی موردی برای تولید غذاهای دریایی تجاری است. از نظر صید بعد از صدف و صدف در رتبه سوم قرار دارند. برخی از انواع گوش ماهی های خوراکی در استخرها و قفس های مخصوص پرورش داده می شوند.
زیستگاه های گوش ماهی
بیشترین تعداد گونه های این نرم تنان در دریاها و اقیانوس های منطقه معتدل نیمه گرمسیری یافت می شود. آنها در مناطق ساحلی در آب کم عمق و در اعماق زیاد زندگی می کنند.
گوش ماهی کم رنگ (Chlamys albida) در اقیانوس آرام آسیا و همچنین در دریای چوکچی گسترده است. گوش ماهی دریای برینگ (Chlamys behringiana) در اقیانوس آرام زندگی می کند و به تعداد زیادی در جنوب شرقی دریای چوکچی و همچنین دریای بوفورت (اقیانوس منجمد شمالی) یافت می شود. گوش ماهی دریای سیاه (Flexopeclen ponticus) که زیرگونه ای از گوش ماهی مدیترانه ای است ، در دریای سیاه زندگی می کند.
ظاهر
گوش ماهی ها پوسته ای گرد با لبه پشتی مستقیم دارند. قهوه ها در دو طرف پوسته قرار دارند. دریچه بالایی معمولاً صاف تر است و شیر پایینی محدب تر است. اکثر نرم تنان پوسته های برجسته ای دارند که ممکن است دارای برجستگی های خار ، خار یا فلس باشد.
در گوش ماهی های کم عمق ، پوسته معمولاً بزرگ و رنگی صورتی ، سفید یا مایل به قرمز است. ممکن است یک الگوی خال خالی روی سینک ظرفشویی وجود داشته باشد. در گونه های اعماق دریا ، دریچه های پوسته شکننده و نازک هستند ، معمولاً شفاف و دارای دنده های نازک خارجی هستند.
گوش ماهی از پلانکتون یا ریزه ها (ذرات کوچک موجودات گیاهی و بقایای موجودات جانوری) تغذیه می کند. آنها با کشیدن غذا به داخل حفره گوشته ، مواد غذایی را از آب استخراج می کنند. گوش ماهی با قطر پوسته حدود چهار سانتی متر می تواند حدود سه لیتر آب در ساعت را فیلتر کند.
گوش ماهی دشمنان زیادی دارد ، خطرناکترین آنها ستاره دریایی و هشت پا است. همچنین ، برخی از ساکنان آبزی ، گوش ماهی را انگلی می کنند. اسفنج های حفاری به پوسته آنها نفوذ می کنند. و روی دریچه ها ، جلبک ها می توانند رشد کنند ، بریوزوآنها ، بالانس و سایر مهرگان کوچک می توانند ته نشین شوند. انگلها مانع حرکت گوش ماهی می شوند.
