Ale یک آبجو مخصوص تخمیر بالا است. درست است که گل آلرژی کمی قوی تر است ، در حالی که اغلب طعم شیرینی جالبی دارد ، زیرا معمول است که طبق دستور العمل های مختلف عسل ، شکر یا کارامل به آن اضافه شود.
تفاوت های بین ال و آبجو
اعتقاد بر این است که آل در ابتدای قرن 7 توسط انگلیسی ها اختراع شد. در قرن شانزدهم ، فناوری ساخت این نوشیدنی تغییر کرده بود و تولیدکنندگان آب میوه شروع به استفاده از هاپ در همه جا کردند. قبل از آوردن رازک از هلند به انگلستان ، کلمه "آل" به معنای نوشیدنی هایی بود که بدون افزودن رازک تخمیر می شدند.
به طور متوسط حدود 3-4 هفته طول می کشد. برخی از انواع نیاز به فرآیند تولید طولانی تر دارند ، در بعضی موارد ممکن است 4 ماه طول بکشد.
انواع مختلف آلزها با توجه به نوع کشت شروع کننده و دمای تخمیر متمایز می شوند. این نوشیدنی نه تنها از نظر نوع تخمیر با آبجو متفاوت است بلکه از این نظر که هرگز آرد پاستوریزه یا استریل نمی شود. تخمیر آرام و طولانی در دمای متوسط منجر به این واقعیت می شود که مخمر استرها و محصولات مختلف عطر و طعم تولید می کند ، که طعم "میوه ای" جالب توجهی به آلیش می دهد. پس از آماده شدن آهک ، آن را در بشکه ها یا بطری ها ریخته ، فقط کمی شکر به آن اضافه می شود تا دوباره تخمیر از سر گرفته شود و سپس چوب پنبه می شود. آلی چند هفته به طور مستقیم در ظروف بالغ می شود.
روشهای استفاده
آل مانند آبجو نوشیده می شود ، در بعضی موارد یک تکه لیمو یا پرتقال به آن اضافه می شود تا نوشیدنی کمی اسیدی شود. این روش بسیار متداولی برای استفاده از آن نیست ، اما باعث می شود طعم نوشیدنی همه کاره تر شود.
آل به خوبی با پنیرهای شور ، غذاهای پرادویه ، انواع میان وعده های غذاهای دریایی ، گوشت های تند و حتی دسرها مطابقت دارد. دسرهای ساخته شده از خامه و موس با طعم ملایم و غنی برای شیرین های شیرین ایده آل هستند. با این حال ، میان وعده های معمول معمول ، به عنوان مثال ، کروتون یا کروتون ، طعم این نوشیدنی را مختل نمی کنند. اما ، البته ، ترکیب پنیر و شیرین سنتی و یکی از مفیدترین آنها محسوب می شود.
چدار پیر با گل مایل به قهوه ای جفت می شود. طعم شیرین و کاراملی آلی با نت های غلیظ و مغزدار چدار مطابقت دارد. این ترکیب از دوران باستان شناخته شده است ، در انگلیس به آن شام گاوآهن گفته می شود.
بیشتر آل ها با پنیرهای آبی بسیار جالب بازی می کنند. پنیرهای تند و تند بر طعم پیچیده نوشیدنی تأکید می کنند و آن را بارزتر می کنند.
پنیرهای اسیدی و سبک تر با پنیرهای جوان ، نرم و خامه ای ، به ویژه پنیر بز ، مطابقت دارند. با این حال ، گودای پیر با آلزهای متراکم و قوی بهترین عملکرد را دارد.
