میوه های انجیر دارای خواص مفید بسیاری هستند. علاوه بر این ، در شرایط عادی ، آنها برای مدت بسیار کوتاه ، فقط 2-3 روز ذخیره می شوند. بنابراین ، توت انجیر اغلب خشک و خشک می شود. در عین حال ، آنها طعم خاص و منحصر به فردی پیدا می کنند.
اگر می خواهید نحوه خشک کردن انجیر را بدانید ، دانستن نحوه جمع آوری و شستن آنها نیز مهم است. معمولاً فقط انجیر رسیده خشک می شود. شاخص رسیدن ، قسمت تحتانی توت است که کمی باز شده است. بهتر است انجیری که خود می ریزد چیده شود. برای جلوگیری از کثیف شدن آن در زیر درخت ، می توانید یک پارچه تمیز بگذارید. شما باید انجیرها را خیلی دقیق بشویید تا به پوست ظریف آسیب نرساند.
پس از تخلیه آب ، هر توت باید در شربت قند در حال جوش قرار گرفته و روی یک ورق پخت قرار داده شود که در آینده روی آن خشک می شود. شربت لازم است تا میوه ها خراب نشوند و شروع به پوسیدگی نکنند.
در مرحله بعدی ، توت ها در معرض آفتاب قرار می گیرند تا با یکدیگر تماس نداشته باشند. در چنین شرایطی ، انجیر باید 5-8 روز دروغ بگوید. در هوای ابری و شب او را به خانه منتقل می کنند. انجیر خشک نرم می شود. هر توت مچاله شده و روی رشته ای رشته می شود و باعث ایجاد یک گلدسته می شود. هنگام فشرده شدن ، توت نباید ترک بخورد و تفاله آن نباید بیرون بریزد.
در آینده ، انجیرها را در چنین گلدسته هایی در مکانی تاریک و خنک نگهداری می کنند. در این فرم ، برای دو سال خراب نمی شود.
میوه های خشک بسیار شیرین ، گاهی حتی شیرین می شوند. اگر می دانید چگونه انجیر را خشک کنید ، می توانید از طعم عالی آنها در تمام زمستان لذت ببرید.
