سرطان ها بسیار خاص هستند. مانند هر غذای دریایی ، آنها برای مدت طولانی ذخیره نمی شوند. البته بهتر است بلافاصله بعد از خرید آنها را بجوشانید ، اما اگر این امکان وجود نداشته باشد چه می کنید؟ خوشبختانه چندین روش برای زنده نگه داشتن خرچنگ دریایی وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای عملکرد کامل تمام اندامهای پشتیبانی کننده زندگی ، سرطان باید در آب باقی بماند ، ترجیحاً در محلی که از آن کشیده شده است. به عنوان یک قاعده ، از قفس ها برای نگهداری خرچنگ دریایی استفاده می شود. مواد قفس مهم نیست. این می تواند از چوب ، پلاستیک باشد ، اما اغلب از مشهای فلزی برای این منظور استفاده می شود. قفس را باید در ظرفی با آب رودخانه قرار داده و روی آن را بپوشانید. اگر این امکان وجود ندارد ، پس می توانید قفس را با آب ساده در حمام قرار دهید. این نیاز به تغییر هر روز دارد ، زیرا خرچنگ دریایی به اکسیژن نیاز دارد که از آب به دست می آید. باید در نظر داشت که خرچنگ دریایی باید تغذیه شود ، در غیر این صورت آنها از گرسنگی شروع به خوردن یکدیگر می کنند. آنها ماهی را برای غذا ترجیح می دهند ، اما چنین غذایی می تواند دعواهایی را در پی داشته باشد ، که در خرچنگ ماهی معمولاً به صورت پنجه گمشده آسیب می بیند. بهتر است اولویت را به غذاهای گیاهی بدهید: سیب زمینی خام ، غلاف نخود ، و گیاهان مختلف. این روش ذخیره سازی بیش از 3-5 روز عمر خرچنگ دریایی را افزایش می دهد ، اما همه چیز به صورت جداگانه است.
گام 2
خرچنگ می تواند در خارج از محیط آبزیان ذخیره شود ، اما از آنجا که نفس کشیدن بدون آب برای آنها مشکل است ، ماندگاری در هوا فقط 1-2 روز است. خرچنگ دریایی باید در مکانی خنک و مرطوب نگهداری شود. اتاق باید تا حد ممکن تهویه شود. پاشش منظم با بطری اسپری به زنده ماندن شما کمک می کند. در غیاب مطلق آب ، سرطان به دلیل ترشح اسید لاکتیک از درد رنج می برد.
مرحله 3
برخی از زنان خانه دار خرچنگ زنده را در یخچال نگهداری می کنند. برای این کار ، آنها را زیر آب روان شسته و در یک کیسه پلاستیکی تمیز در قفسه پایین یخچال یا در محفظه نگهداری میوه ها و سبزیجات قرار می دهیم. این یک منطقه از طراوت است ، جایی که دما حدود 0 درجه سانتی گراد است. در چنین شرایطی ، خرچنگ دریایی نمی تواند بیش از 4 روز زندگی کند.
مرحله 4
نظارت بر وضعیت خرچنگ دریایی ضروری است و در صورت یافتن فرد مرده ، باید فوراً از توده کل خارج شود. ابتدا ، خرچنگ دریایی است و بلافاصله شروع به خوردن خرچنگ مرده می کند. و علاوه بر این ، بوی نسبتاً شدیدی از لاشه تجزیه می شود. ثانیاً ، می تواند به طور تصادفی همراه با خرچنگ زنده وارد ظرف شود و پس از آن سموم وارد آب شده و باعث مسمومیت شدید می شوند ، کل گروه باید بیرون ریخته شود. و طعم خرچنگ کاملاً خراب خواهد شد. خرچنگ های مرده را می توان با عدم وجود حرکت کامل و یک گردن کاملاً مستقیم تشخیص داد که در خرچنگ های زنده همیشه کمی پیچ خورده است.
