ساملیایرهای فرانسوی پنجاه و چهار رایحه اساسی را که در شراب و کنیاک یافت می شود ، شناسایی کرده اند. در همان زمان ، اعتقاد بر این است که طعم های اضافی چند برابر بیشتر وجود دارد.
بوی کنیاک
یک م componentلفه مهم چشیدن هر نوع کنیاک ارزیابی دقیق دسته گل آن است ، یعنی ارزیابی تن ها و نت ها. جدا کردن هر یک از رایحه های خاص کنیاک های خوب غیرممکن است. برخی از نوشیدنی ها دارای رایحه وانیل ، برخی دیگر دارای رنگ چوبی هستند و برخی دیگر دارای رنگ میوه های خشک هستند.
برای ارزیابی عینی از کنیاک ، مزه داران حرفه ای دسته گل کنیاک را به یادداشت های تشکیل دهنده آن تجزیه می کنند. کارشناسان سه موج را در رایحه کنیاک تخمین می زنند. موج اول را می توان در فاصله حدود پنج سانتی متر از لبه شیشه احساس کرد. این موج با نت های بسیار سبک گل وانیلی مشخص می شود. موج دوم در فاصله دو تا سه سانتی متر از لبه یک لیوان مخصوص کنیاک تخمین زده می شود ، این ویژگی با تن های روشن میوه های خشک ، و گاهی سایه های آجیل مشخص می شود. موج سوم عطر در طی پیر شدن نوشیدنی در بشکه ها کاملاً پخش می شود. موج سوم شامل ته ته چوبی ، صمغی و تند است. در واقع این تقسیم بندی مشروط است. دسته گل یک نوشیدنی بسیار به پیری و کیفیت آن بستگی دارد. رایحه یک کنیاک خوب نباید تحت نت های خشن فردی باشد.
نام اصلی این نوشیدنی از شهر Cognac است که در فرانسه در استان پواتو واقع شده است.
انتخاب نوشیدنی
تولیدکنندگان مدرن این نوشیدنی شگفت انگیز به طور فزاینده ای به سمت مصرف کننده نهایی و نه سملیای حرفه ای می روند. در واقع ، به طور کلی ، ارزیابی و انتخاب کنیاک توسط خریدار انجام می شود. این اوست که بر اساس برخی از نتیجه گیری ها و تأملات خود ، به تولیدکننده یا محصول دیگری ارجحیت می بخشد. سلیقه های منظم مصرف کننده ، کار با گروه های متمرکز - بر اساس این رویدادها ، بسیاری از تولیدکنندگان کمپین های بازاریابی ایجاد می کنند.
نوشیدن کنیاک پس از غذا ، بدون خوردن چیزی معمول است ، زیرا هر نوع میان وعده مانع لذت بردن کامل از رایحه نوشیدنی می شود.
بدیهی است که خریدار مشترک اصطلاحات پیچیده فنی را که برای توصیف عطر کنیاک استفاده می شود ، درک نمی کند. به طور معمول ، مصرف کننده هنگام تلاش برای توصیف بوی نوشیدنی از انجمن های خود استفاده می کند. به منظور پیگیری خواسته های خریداران و انطباق با آنها ، تولیدکنندگان باید ارزیابی رایحه های کنیاک را از یک نوع آماتور به یک نوع حرفه ای ترجمه کنند. این یک وظیفه غیر پیش پا افتاده است که یک ناظر درگیر آن می شود ، یعنی یک شخص ویژه آموزش دیده که با مصرف کننده نهایی کار می کند.
