برای مدت طولانی ، نقش فیبرهای غذایی در سیستم گوارش قابل توجه نبود. و فقط چند دهه پیش تشخیص داده شد که بدون آنها شخص نمی تواند وجود داشته باشد. علی رغم این واقعیت که فیبر خود فاقد هرگونه ویتامین یا مواد معدنی است ، جذب کننده است و مواد مضر و سموم را از بدن دفع می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
فیبرهای غذایی خطر ابتلا به بیماری های سیستم قلبی عروقی را کاهش می دهد. مطالعات متعدد توسط دانشمندان اروپایی این واقعیت را ثابت کرده است که افرادی که به طور سیستماتیک فیبر مصرف می کنند کمتر در معرض بیماری هایی مانند حملات قلبی و مغزی هستند.
گام 2
عادی سازی سیستم گوارش مستقیماً به وجود فیبر غذایی در غذا بستگی دارد. در هسته آنها ، آنها پروبیوتیک هایی هستند که باکتریهای مفید روده ما را تغذیه می کنند. آنها به نرمال شدن مدفوع کمک می کنند ، سنتز ویتامین ها و ریز عناصر مفید را انجام می دهند ، و همچنین حالت ایمنی خوبی را حفظ می کنند.
مرحله 3
فیبرهای غذایی میزان کلسترول خون را کاهش می دهند و در نتیجه از تصلب شرایین و سایش عروقی محافظت می کنند. واقعیت این است که کلسترول اسیدهای صفراوی را تشکیل می دهد که همراه با صفرا در دستگاه گوارش دفع می شوند. برخی از آنها قادر به جذب مجدد هستند و دوباره کلسترول ایجاد می کنند. فیبرهای غذایی از روند جذب آنها جلوگیری کرده و در نتیجه از رگ های خونی ما محافظت می کنند.
مرحله 4
اخیراً ، مطالعات نشان داده است که فیبر می تواند از پیشرفت تومورهای بدخیم جلوگیری کند. این امر به ویژه در مورد سرطان روده بزرگ و همچنین سرطان پستان و تخمدان صادق است. در این حالت ، فیبرهای غذایی به راحتی اجازه جذب مواد سرطان زا را نمی دهند و بر فعال شدن سلول های سرطانی تأثیر می گذارند.
مرحله 5
و البته فیبر برای لاغر شدن به راحتی قابل تعویض نیست. در مرحله اول ، قادر است آب را در معده نگه دارد و در نتیجه حجم غذا را افزایش دهد ، اما در عین حال حداقل کالری دریافت می کند. ثانیا ، غذاهای دارای فیبر غذایی به جویدن کامل احتیاج دارند ، بنابراین احساس سیری به موقع به وجود می آید و دیگر قادر به پرخوری نخواهید بود. و سوم اینکه ، فیبر جذب قندها را کند می کند ، و این به نوبه خود به حفظ سطح گلوکز خون در سطح مورد نیاز کمک می کند.
