رشد یک محصول عالی نیمی از جنگ است ؛ قسمت قابل توجهی دیگر از آن حفظ محصول در طول ماه های طولانی زمستان است. اگر شرایط نگهداری صحیح نباشد ، تمام تلاشی که برای مراقبت از سبزیجات انجام شده بی فایده خواهد بود.
درجه حرارت هوا ، روشنایی و میزان مشخصی از رطوبت برای حفظ محصول در شکل اصلی آن بسیار مهم است. تره و جوانه بروکسل می توانند دمای یخ زدگی کوچک را تحمل کنند. علامت صفر در دماسنج برای ذخیره زغال اخته ، سرمه ، کرفس ، تربچه ، کلم ، توت فرنگی بسیار ایده آل است. دمای هوا تا 5+ درجه سانتیگراد برای گلابی ، سیب ، توت فرنگی ، توت سیاه ، توت ، تمشک ، گل کلم ، سیب زمینی ، کاهو ، آلو و اسفناج بهینه ترین درجه حرارت است. دمای حداقل 6+ برای چغندر ، و برای فلفل دلمه ای و لوبیا سبز - از +5 تا + 10 درجه سانتیگراد مناسب است. خیار ، گوجه فرنگی و همچنین همه میوه های جنوبی باید در دمای بین +10 درجه سانتی گراد تا 15+ درجه سانتیگراد نگهداری شوند.
اول از همه ، باید بدانید که فقط انواع دیررس سیب زمینی را می توان برای مدت طولانی ذخیره کرد. برای این کار غده ها از زمین تمیز می شوند ، خشک می شوند و در جعبه ها قرار می گیرند. سیب زمینی ها را در مکانی تاریک ، خنک و با تهویه مناسب نگهداری کنید.
اگر کل شاخه کلم را در کاغذ بپیچید و در جعبه ای با دهانه هایی برای گردش هوای آزاد قرار دهید ، می توان کلم را پس انداز کرد. اگر چنگالها را از طناب به ریشه آویزان کنید نیز خوب کار خواهد کرد. می توانید کلم را در بالکن ذخیره کنید. با شروع یخبندان می توان از سر کلم های یخ زده برای پخت و پز بدون یخ زدایی استفاده کرد.
سیر و پیاز را باید در یک مکان خشک و خنک و در جعبه های چوبی ، در جوراب های نایلونی نگهداری کرد و یا در گل های تاج گل بافته کرد. علاوه بر این ، سیر در طول زمستان کاملاً حفظ می شود ، اگر آن را به میخک تقسیم کنید ، آن را از مقیاس پوست بگیرید و در شیشه های خشک شیشه ای قرار دهید ، آن را با روغن نباتی بریزید. روغن طعم دار حاصل از ذخیره سیر را می توان در غذاهای مختلف استفاده کرد.
به منظور حفظ گوجه فرنگی تا آنجا که ممکن است ، آنها را نارس ، درست با ساقه برداشته ، در یک جعبه قرار داده و با خاک اره خشک یا شن و ماسه پوشانده می شود. می توانید هر میوه را در کاغذ بپیچید ، در جعبه ها ریخته و در جای خنک قرار دهید. به طور دوره ای ، سبزیجات باید بازرسی شوند ، و سبزیجات پوسیده را بیرون بیندازید.
چغندر ، هویج و سایر محصولات ریشه باید در یک جعبه ، پاشیده شده با ماسه خشک رودخانه ، دور از نور خورشید نگهداری شوند. هویج اگر قبل از ذخیره کردن ، با عصاره آبی پوست پیاز خشک پاشیده شود ، مدت بیشتری تازه خواهد ماند.
ریشه های کرفس و جعفری را می توانید در جعبه ماسه ذخیره کنید.
اگر خیارها را در آب غوطه ور نگه دارید و دمهایشان پایین باشد ، برای چندین هفته تازه خواهد بود. در این حالت ، آب باید روزانه تعویض شود. همچنین می توانید آنها را در یک ظرف لعابی بزرگ قرار داده و در یخچال ، در قفسه پایین ، بدون روکش قرار دهید یا آن را در یک حوله مرطوب بپیچید.
به خاطر داشته باشید که خیار نمی تواند در معرض قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سیب قرار گیرد.
برای حفظ فلفل به مدت طولانی ، آن را با کاغذ پیچیده ، در جعبه ها می چینند و با خاک اره می پوشانند. کدو تنبل می تواند حدود 6 ماه در یک منطقه خشک و با تهویه مناسب بخوابد. اگر تربچه در ماسه های مرطوب قرار گیرد ، تربچه تمام زمستان دوام خواهد داشت.
سبزیجات مختلف را می توان به مدت چند روز در یک کیسه پلاستیکی در یخچال نگهداری کرد. شوید و جعفری در یک قابلمه خشک و کاملاً بسته می نشیند ، اما سبزیجات نیز باید کاملاً خشک باشند. برای نگهداری طولانی تر ، گیاهان را می توان در کاغذ بسته بندی و در فریزر منجمد کرد. برگ کرفس را می توان برای زمستان تهیه کرد ، ریز خرد کرده و با نمک مخلوط کرد ، در قابلمه سفالی. برای 1 کیلوگرم سبز ، 200 گرم نمک لازم است.
