اعتقاد بر این است که سس پستو بیش از 200 سال پیش توسط پارسیان اختراع شده است. این نام از کلمات "زیر پا گذاشتن" ، "مالش" تشکیل شده است. این پانسمان معطر همیشه با دست و با استفاده از هاون تهیه شده است. انواع مختلفی از این سس در غذاهای مدرن وجود دارد. پستو سنتی همیشه سبز است ، زیرا یکی از مواد اصلی آن ریحان است. کاربرد این سس بسیار متنوع است. این را می توان با ماکارونی ، به عنوان سس سوپ یا به عنوان یک ماده افزودنی خوش طعم به نان تست ، سرو کرد.
مواد اصلی سس کلاسیک برگ های ریحان سبز ، پنیر پارمزان سفت ، آجیل کاج ، سیر و روغن زیتون گیاهی است. هنگام پخت و پز طبق دستور اصلی ، چند راز وجود دارد که باید بخاطر بسپارید.
اسرار پستوی اصلی
راز شماره 1
برگ ریحان همیشه سبز است. اول اینکه بوی مناسبی دارد. ثانیا ، "پستو" اصلی لزوماً سبز است. ریحان قرمز رایحه ای بیش از حد سرزده دارد و می تواند سس را از نظر زیبایی ناپذیر کند. همچنین ، برخی از دستورالعمل ها در روسیه پیشنهاد می کنند ریحان گران قیمت را با سیر وحشی باغی جایگزین کنید. چنین دستورالعملی حق وجود دارد ، اما این دیگر اصلاً پستو نیست.
راز شماره 2
پارمسان نباید جایگزین پنیر دیگری شود. به عنوان پس انداز ، بسیاری از دستور العمل ها استفاده از آنالوگها - سولوگونی یا موارد مشابه را پیشنهاد می کنند. اما این فقط یک تغییر در موضوع پستو خواهد بود.
راز شماره 3
مغزهای کاج نیز ارزش مصرف دارند. گاهی اوقات ، برای صرفه جویی در هزینه ، سایر آجیل ها و حتی دانه های کدو تنبل را می گیرند.
راز شماره 4
روغن ایده آل برای سس پستو کلاسیک ، روغن زیتون است. همین است که طعم سس را هماهنگ کرده و قوام بی نظیری به آن می بخشد. با آفتابگردان معمولی نمی توان به این اثر دست یافت. البته روغن زیتون باید بسیار بکر باشد.
راز شماره 5
سس را باید با دست ، با آسیاب کردن مواد در یک ملات سنگی با یک مضراب چوبی تهیه کرد. انواع مخلوط کن ها ، میکسرها و سایر کمک های آشپزخانه مناسب نیستند. تهیه سس با دستان خود به آن انرژی بی نظیری می بخشد و به شما امکان می دهد قوام لازم را بدست آورید.
اسرار ساخت تغییرات پستو
راز شماره 1
تمام مواد تشکیل دهنده سس را می توان با آنالوگ جایگزین کرد. علاوه بر این ، در غیاب برخی از م componentلفه ها ، می توانید بدون آن کار کنید. هنگام تهیه سس ، می توانید بداهه خود را با گردو ، بادام ، بادام زمینی ، روکولا ، اسفناج یا نعناع بدل کنید.
راز شماره 2
برای بدست آوردن سس ایتالیایی قرمز ، گوجه فرنگی خشک یا خشک شده به آفتاب به مواد سنتی اضافه می شود. گوجه فرنگی تازه با پستو مطابقت نخواهد داشت. این سس ایده آل برای تکمیل غذاهای پنیر یا بادمجان و همچنین گوشت کبابی روی ذغال است.
راز شماره 3
برای پستو بنفش ، ریحان سبز با بنفش جایگزین می شود. این پانسمان به خوبی با غذاهای ماهی یا هر نوع غذای دریایی مطابقت دارد.
راز شماره 4
سس زرد زمانی بدست می آید که هیچ ترکیب سبز در ترکیب آن وجود نداشته باشد (ریحان ، اسفناج ، سیر وحشی و غیره). در عوض ، می توانید آجیل اضافی (گردو یا فندق) و نوع دیگری پنیر اضافه کنید. خوب است که آن را به هر سوپ سبزیجات اضافه کنید.
اسرار ذخیره سس پستو
راز شماره 1
سس تمام شده در یخچال نگهداری می شود ، همیشه در یک شیشه شیشه ای بسته است.
راز شماره 2
سس پستو تازه ساخته شده (مطابق با هر دستور العمل) می تواند به صورت جزئی - در سینی های یخ منجمد شود. بنابراین ، در صورت کمبود ریحان تازه یا بسیار گران قیمت ، در زمستان حفظ خواهد شد.
اسرار خوردن پستو
راز شماره 1
اشتباه اصلی در استفاده از پستو مصرف بیش از حد است. به طور معمول ، 1-2 قاشق چای خوری پانسمان برای یک ظرف برای 3-4 نفر کافی است.
راز شماره 2
ترکیب کلاسیک هر ماکارونی و پستو است. همچنین ، این سس طعم گوشت یا ماهی سرخ شده را به خوبی ایجاد می کند.برای دوستداران تغذیه سالم می توان آن را به سبزیجات خورشتی یا بخارپز اضافه کرد. پستوی معطر و خوش طعم می تواند هنگام تهیه پیتزا به راحتی جای سس گوجه فرنگی را بگیرد. به طور خلاصه ، این یک افزودنی کاملاً طبیعی و سالم به هر نوع غذای شیرین نشده است.
