پروتئین جایگاه ویژه ای در تغذیه انسان دارد. کمبود پروتئین منجر به این واقعیت می شود که بدن شروع به جایگزینی آن با اسیدهای آمینه خود می کند و در کار آن سو mal عملکرد رخ می دهد: عملکرد فرد کاهش می یابد ، ضعف ظاهر می شود ، عضلات از بین می روند ، حافظه خراب می شود. کاهش ایمنی وجود دارد ، فعالیت غدد درون ریز مختل می شود و روند التهابی تشدید می شود.
پروتئین تقریباً در همه غذاها یافت می شود ، برخی کمتر ، برخی دیگر. پروتئین در هر دو بدن انسان به طور مداوم به دو نوع حیوانی و گیاهی تقسیم می شود. یک فرد بالغ حداقل به 30٪ پروتئین حیوانی نیاز دارد. مقدار کل پروتئین مصرفی روزانه در رژیم غذایی یک بزرگسال باید تقریباً 150 گرم باشد.
منبع ایده آل پروتئین حیوانی تخم مرغ است. سفیده تخم مرغ به میزان 92-100٪ توسط بدن انسان جذب می شود و حاوی چربی نیست. لبنیات ، غذاهای دریایی ، گوشت گاو ، ماهی نیز غذاهای پر پروتئین هستند. مفیدترین پروتئین در گوساله ، خرگوش و گوشت خوک یافت می شود.
گندم سیاه در میان غذاهای غنی از پروتئین های گیاهی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. به خصوص از نظر پروتئین غنی است و برای تغذیه با رژیم غذایی توصیه می شود. همچنین پروتئین زیادی در بلغور جو دوسر ، برنج ، حبوبات وجود دارد. مقادیر زیادی پروتئین در آجیل ، نان گندم ، تخمه آفتابگردان وجود دارد ، اما این محصولات به دلیل چربی زیاد ترجیح داده نمی شوند.
پروتئین های حیوانی ترجیح داده می شوند ، زیرا پروتئین های گیاهی گاهی اوقات فاقد 1-3 اسید آمینه ضروری هستند. در نتیجه ، گیاهخوارانی که چربی حیوانی مصرف نمی کنند ممکن است کمبود پروتئین را تجربه کنند. این وضعیت با اختلال در تشکیل خون ، متابولیسم ویتامین ها و چربی ها در بدن و کاهش مقاومت در برابر عفونت ها همراه است. گیاهخواران باید به محصولی مانند عدس توجه کنند. یک فنجان از این محصول فقط حاوی یک گرم چربی و 28 گرم پروتئین است. علاوه بر این ، عدس سرشار از ویتامین های گروه B است.
پروتئین برای شخص ضروری است ، اما با مصرف آن نیز نمی توانید در مصرف آن زیاده روی کنید. مصرف پروتئین اضافی منجر به اختلالات متابولیکی ، بیش از حد در کلیه ها می شود. در صورت بیش از حد تصادفی از حد پروتئین ، توصیه می شود مایعات بیشتری مصرف کنید.
