شکر شاید پرمصرف ترین محصول باشد. آن را در نوشیدنی ها ، ماریناد قرار داده و سخاوتمندانه به کالاهای پخته شده اضافه می کنند. شکر چگونه بر بدن انسان تأثیر می گذارد؟ بیایید سعی کنیم آن را کشف کنیم.
شکر محصولی است که از دو نوع ماده اولیه به دست می آید: نیشکر و چغندر قند. شکر حاوی چربی ، پروتئین و ویتامین نیست. این محصول به طور کامل و کامل ، از کربوهیدرات های قابل هضم تشکیل شده است. میزان قند روزانه برای یک فرد سالم 80 گرم است. مقدار زیادی - به نظر می رسد در نگاه اول - تقریبا 20 قاشق چای خوری. اما در اینجا دام هایی وجود دارد: تقریباً همه محصولات حاوی شکر هستند.
بر اساس جدول مشخص می شود که قند زیادی برای چای یا قهوه باقی نمانده است. قند اضافی که روزانه مصرف می شود می تواند عواقب بسیار ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد.
شکر باعث ذخیره چربی می شود
قند اضافی که به انرژی تبدیل نمی شود ، با گذشت زمان به چربی هایی تبدیل می شود که عمدتا روی معده و ران ها رسوب می کنند.
احساس گرسنگی کاذب می کند
پس از خوردن غذاهای شیرین یا غنی از شکر ، مغز مقدار مشخصی گلوکز دریافت می کند. با کاهش سطح آن ، مغز به شیرینی بیشتری نیاز دارد و استفاده از چیزی شیرین و بسیار مضر را تحریک می کند. در چنین مواردی بهتر است میوه های خشک را جایگزین شیرینی و محصولات شیرین کنید ، آنها بدن را با فیبر و ویتامین غنی می کنند.
اعتیاد آور
با دریافت شیرینی به هر شکل ، بدن دوپامین - هورمون لذت تولید می کند. اگر تولید دوپامین به طور مداوم انجام نشود ، این امر منجر به افزایش تحریک پذیری ، اشک ریزش ، بدخلقی ، عصبانیت می شود. به هر حال ، ترکیب شیمیایی مولکول قند بسیار شبیه به مولکول کوکائین است.
قند بدن را از ویتامین های گروه B محروم می کند
برای پردازش قند سفید ، بدن ویتامین های گروه B را تقریباً از تمام اندام ها خارج می کند ، به این معنی که می تواند به توسعه بیماری های سیستم قلبی عروقی ، اختلال در دستگاه گوارش ، عملکرد نامناسب سیستم عصبی مرکزی ، بدتر شدن بینایی و کاهش کمک کند. مصونیت
علیرغم آسیب آشکار ، قند را برای بدن به همراه دارد و برخی مزایا را نیز به همراه دارد. خوردن قندهای تصفیه شده ، البته به مقدار مناسب ، مغز را تغذیه می کند ، به کبد کمک می کند تا با سموم کنار بیاید. قند خون بسیار پایین می تواند باعث کما عمیق شود.
