گوجه فرنگی یک گیاه سالانه بومی آمریکای جنوبی است که به عنوان یک سبزی کشت می شود. میوه های این فرهنگ که گوجه فرنگی نامیده می شوند ، نه تنها طعم مطبوعی دارند ، بلکه دارای خواص مفید بسیاری نیز هستند.
گوجه فرنگی سرشار از مواد معدنی و ویتامین ها است. آنها حاوی پتاسیم ، آهن ، روی ، منیزیم ، کلسیم ، فسفر ، تارتار ، مالیک ، اسید سیتریک ، ویتامین های B ، E ، A ، غلظت بالای ویتامین C و لیکوپن هستند. به لطف این ترکیب ، گوجه فرنگی برای حفظ عملکرد طبیعی قلب و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی مفید است ، استخوان ها را تقویت می کند ، رشد سلول های پوست و مو را تقویت می کند ، برای کم خونی استفاده می شود و دارای اثرات ضد باکتری و ضد التهابی است.
از آنجا که گوجه فرنگی تازه دارای غلظت بالایی از مواد بالاست است ، میوه ها تأثیر مفیدی بر عملکرد دستگاه گوارش دارند. همچنین ، گوجه فرنگی تازه ، در صورت مصرف ، می تواند سطح کلسترول بد خون را کاهش دهد.
عصاره گوجه فرنگی (به عنوان مثال رب گوجه فرنگی ، آب گوجه فرنگی) بر روی پلاکت های خون تأثیر می گذارد و از جمع شدن آنها جلوگیری می کند ، که می تواند یک پیشگیری عالی از حمله قلبی باشد.
علاوه بر این ، گوجه فرنگی بالاترین غلظت لیکوپن را دارد. در مطالعات اخیر مشخص شده است که مانند فسفر و کلسیم بر سلامت استخوان ها تأثیر دارد. علاوه بر این ، خطر سرطان را کاهش می دهد و از پیشرفت پوکی استخوان جلوگیری می کند.
در عین حال ، بسیار خوشایند خواهد بود که بدانید بسیاری از خواص مفید گوجه فرنگی پس از عملیات حرارتی از بین نمی روند. این به شما امکان می دهد غذاهای متنوعی از این سبزی درست کنید ، از طعم آن لذت ببرید و در عین حال به دلیل خواص ارزشمند سلامتی خود را بهبود ببخشید.
با وجود لیست کیفیت های مفید ، گوجه فرنگی تحت شرایط خاص می تواند آسیب برساند. بنابراین ، اگر آلرژی ، آرتروز ، نقرس ، مشکلات کلیوی و کیسه صفرا ، ورم معده ، زخم معده و همچنین در هنگام تشدید پانکراتیت و سوزش معده دارید ، گوجه فرنگی نباید مصرف شود. دلیل این امر در برخی اسیدها و به ویژه اسید اگزالیک نهفته است که می تواند متابولیسم نمک آب را مختل کرده و غشای مخاطی را که در طول التهاب آسیب پذیر است تحریک کند.
