هر وعده غذایی معمولاً با یک دسر - یک غذای شیرین - پایان می یابد. با این حال ، همه می دانند که شیرینی اغلب سالم ترین غذا نیست. آیا واقعاً لازم است خود را محدود کنید؟ در هیچ موردی
شیرین لزوماً مضر نیست
دسرهای شیرین دقیقاً چه ضرری به بدن می رسانند؟ اول از همه ، شیرینی های شیرین دارای کالری و کربوهیدرات زیادی هستند. در جایگاه دوم "مرگ سفید شیرین" - شکر است. یک فرد به این واقعیت عادت دارد که شیرینی لزوماً قند و آرد است. و این یک اشتباه است.
آیا تمشک تازه را باید شیرین کنم؟ آیا انگور قرمز به قند نیاز دارد؟ آیا لازم است یک موز را در عسل فرو کنید؟ بسیاری از چنین دلخوشی ها حتی به ذهنشان خطور نمی کند ، زیرا محصولات ذکر شده به خودی خود شیرین هستند. و هنگامی که یک زن خانه دار باتجربه از تمشک و سایر میوه های شیرین مربا درست می کند ، آنجا نه برای طعم ، بلکه برای نگهداری شکر اضافه می کند.
و اگر تمشک بدون شکر می پزید ، از لیمو به عنوان ماده نگهدارنده استفاده می کنید؟ چنین مربا همچنین می تواند برای مدت طولانی ذخیره شود ، اما چند برابر مفید است.
همچنین می توانید کمپوت را به مدت 2-3 روز بپزید - برای نوشیدنی ساخته شده از گل رز ، سیب ، هلو و زردآلو ، عملا قند لازم نیست. برعکس ، استفاده از شکر طعم و بوی طبیعی میوه های شیرین را "از بین می برد".
و مطمئناً ، این مربا های بدون قند پایه بسیار خوبی برای کالاهای پخته شده سالم خواهند بود.
اگر هنوز قند لازم است؟
البته تهیه یک غذای شیرین مرکبات بدون شکر دشوار است. اما شکر تنها سلیقه ای نیست که به غذاها طعم شیرینی می بخشد. همچنین گلوکز ، فروکتوز ، زایلیتول ، سیکلمات ، استویا وجود دارد. همین جایگزین های شکر هستند که نه تنها مربا ، کمپوت ، موس و ژله بلکه باعث پخت و پز بیشتر نیز می شوند.
چگونه میزان کربوهیدرات موجود در محصولات پخته شده را کاهش دهیم؟
البته تهیه خمیر بدون آرد مشکل است. اگرچه گزینه های اصلی و اصلی برای آسیاب گندم سیاه در آسیاب قهوه وجود دارد ، اما می توان از بلغور جو دوسر یا بلغور تهیه کرد. اما پخت از چنین خمیری کمی دشوارتر است ، اگرچه کالاهای پخته شده خوشمزه ترند. به عنوان مثال ، بلغور جو دوسر و بلغور به خودی خود کمی شیرین هستند - نیازی نیست که به آنها شیرین کننده اضافه کنید.
مخمر ناسالم ترین ماده در خمیر است ، اگر آن را بردارید ، حتی خمیر آرد نیز غذایی محسوب می شود.
دو روش قدیمی برای تخمیر خمیر کرکی بدون مخمر وجود دارد
1. خمیر مایه کفیر. در روزهای قدیم ، ماست یا فقط شیر ترش می گرفتند ، مایه (خمیر) را رقیق می کردند و برای چند ساعت در یک مکان گرم قرار می دادند. پس از دو ساعت ، خمیر را با آرد به میزان گرانروی دلخواه ورز داده و محصولات را پخت. اگر کمی شیر نوشابه اضافه کنید ، اگرچه خمیر بر اساس شیر تخمیر شده کرک خواهد بود.
2. روش دوم حتی قدیمی تر است. آرد با آب و مقدار کمی شکر به یک خامه ترش غلیظ رقیق شده و به مدت 15-20 ساعت در یک مکان گرم قرار می گیرد. میکروارگانیسم های موجود در آرد شروع به تخمیر می کنند و ما واقعی ترین خمیر بدون مخمر را بدست می آوریم.
