دانه های سویا (یا نخود دانه های روغنی چینی) شروع به رشد در چین باستان کردند ، این ماده به طور گسترده ای در غذاهای ژاپنی و هنرهای آشپزی سایر کشورهای آسیایی استفاده می شود. برای اولین بار در اروپا ، سویا در قرن 18 از فرانسوی ها الهام گرفته شد ، از آن زمان محبوبیت آن افزایش یافته است. امروزه از محصولات سویا در غذاهای گیاهی استفاده می شود و همچنین در تغذیه رژیم غذایی و مبارزه با چاقی مثر است.
لوبیای سویا از 5٪ خاکستر ، 5٪ فیبر ، 10٪ آب ، 20٪ کربوهیدرات ، 20٪ چربی و 40٪ پروتئین تشکیل شده و جایگزین کاملی برای محصولات حیوانی است. پروتئین های موجود در سویا به هیچ وجه از حیوانات پایین نیستند. اگر (به طور مشروط) پروتئین ایده آل با بهترین ارزش غذایی و بیولوژیکی را 100 واحد بگیریم ، پروتئین شیر گاو 71 واحد در حال افزایش است و سویا - 69 و به دنبال آن پروتئین موجود در گندم ، حاوی 58 واحد است. این امکان را می دهد که به درستی سویا را "گاو گیاهی" بنامیم. پروتئین سویا با بهترین ترکیب اسیدهای آمینه متمایز می شود و بسیار غنی از مواد مغذی و مواد دارویی است: ایزوفلاون ها ، که از ایجاد انواع وابسته به هورمون سرطان جلوگیری می کنند. genestein ، که از بیماری های قلبی عروقی جلوگیری می کند. اسیدهای فیتیک ، که مانع رشد تومورهای بدخیم می شوند ؛ و لسیتین که کلسترول خون را تنظیم می کند. محصولات سویا برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها (تصلب شرایین ، کولسیستیت مزمن ، بیماری عروق کرونر قلب ، فشار خون بالا) استفاده می شود. و در صورت عدم تحمل یا آلرژی به پروتئین حیوانی ، به سادگی غیر قابل تعویض هستند. گوشت سویا ، شیر ، توفو ، بستنی یک گزینه کامل برای محصولات لبنی و گوشتی است. اما همه چیز با سویا خیلی ساده نیست. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که با محافظت در برابر برخی بیماری ها ، سویا می تواند منبع بیماری های دیگر شود. هوس بیش از حد برای محصولات سویا منجر به سنگ کلیه و شن و ماسه و همچنین بیماری آلزایمر می شود. این امر در درجه اول به دلیل ظهور در بازار سویای اصلاح شده ژنتیکی است. بنابراین ، محصولات سویا باید به میزان متوسط مصرف شود و در صورت امکان ، از رژیم غذایی كودكان ، زنان باردار ، افرادی كه از بیماری های غدد درون ریز رنج می برند و مستعد ورم سنگ می باشند ، حذف شود.
