"گردن های سرطانی" یکی از غذاهای لذیذ مورد علاقه کودکان شوروی است ، بسیاری از آنها ، پس از بزرگ شدن ، ترجیحات طعم خود را حفظ کرده اند. با این حال ، هم کودکان و هم بزرگسالان اغلب تعجب می کنند که چرا این آب نبات ها چنین اسم عجیبی دارند.
گردن های سرطانی واقعی
خرچنگ رودخانه بندپایانی است که در بسیاری از مناطق روسیه در آبهای شیرین یافت می شود. برخی از عاشقان گوشت خود را یک غذای خوشمزه واقعی می دانند و آن را به گوشت سایر ساکنان دریا و رودخانه ترجیح می دهند. از نظر تئوری ، بسیاری از قسمت های بدن سرطان خوراکی است ، مانند گوشت پنجه و خاویار ، اما قسمت گوشتی آن اصطلاحاً سفالوتوراکس است - بخشی از بدن که توسط قسمت های جوش خورده پستان و سر سر تشکیل شده است ، که متخصصان در مطالعه این بندپایان نیز کلمه لاتین "cephalothorax" نامیده می شود.
در میان ماهیگیران معمولی و دوستداران عادی گوشت خرچنگ ، البته این اصطلاح به ندرت استفاده می شود. نام های رایج تر این قسمت از بدن خرچنگ آب دهان ، "دم" یا "گردن" است. در این حالت ، اگر چنین واژه ای خارج از متن استفاده شود ، از آنجا كه بدون ابهام می توان فهمید مربوط به كدام دم یا گردن است ، معمول است كه صفت "سرطانی" را به آن اضافه كنیم - به ترتیب "دم سرطانی" و "گردن سرطانی".
در همان زمان ، گوشت خرچنگ معمولاً به صورت جوش خورده مصرف می شود: توصیه می شود آنها را به مدت 10-15 دقیقه بجوشانید ، پس از آن باید ماهی تابه را از روی حرارت برداشته و به ماهیان خرچنگ اجازه دهید 10 دقیقه دیگر در آن بایستند. در فرآیند پخت و پز ، آنها یک رنگ قرمز روشن به دست می آورند و به تمام سطح بدن خرچنگ ماهی ، از جمله ، البته گردن ، مورد علاقه افراد خوشمزه گسترش می یابد. این ، اتفاقاً ، پایه ای برای ظهور یک عبارت رایج دیگر شد - "قرمز مانند سرطان".
خرچنگ شیرینی را رنگ می کند
بنابراین ، دلیل ظهور چنین نام غیرمعمولی در نگاه اول برای کارامل ، پس از بررسی دقیق تر ، کاملاً ساده به نظر می رسد: این در شباهت خارجی معمول این محصولات شیرینی پزی به دم جوش های خرچنگ مخفی است. در همان زمان ، علی رغم این واقعیت که "گردن های سرطانی" شهرت اصلی خود را در زمان اتحاد جماهیر شوروی گرفتند ، آنها خیلی زودتر اختراع شدند.
دستور تهیه این نوع شیرینی ها در قرن نوزدهم توسط تأمین کننده دربار شاهنشاهی ، شیرینی پزی معروف الکسی ایوانوویچ ابریکوسوف پیشنهاد شد. او اولین کسی بود که متوجه شباهت خنده دار کارامل با گردن های خرچنگ آب پز شد و آن را به این نام گذاشت. به هر حال ، این او بود که مخترع دستور العمل و نویسنده نام کارامل با یک نام جالب توجه شد - "پای کلاغ".
در حال حاضر ، نام آب نبات "دم خرچنگ دریایی" در واقع به یک نام خانوادگی برای تمام کارامل های ساخته شده طبق این دستور العمل یا دستورالعمل مشابه تبدیل شده است. با این حال ، در فروش گاهی اوقات می توانید شیرینی هایی از نوع مشابه پیدا کنید که "Rachki" نامیده می شوند.
