سیر یک گیاه چند ساله علفی است و از خانواده پیاز است. پیاز سیر شامل میخک های منفردی است که خورده می شوند و برای مصارف دارویی استفاده می شوند.
فواید سیر
سیر حاوی عناصر زیر است:
- سلولز ؛
- پروتئین ها ؛
- چربی ها
- اسید اسکوربیک؛
- عناصر کمیاب ؛
- عناصر مغذی درشت ؛
- ویتامین ها ؛
- فیتون کش ها
- ترکیبات گوگردی ؛
- روغن اساسی
سیر تأثیر مثبتی در درمان بیماری های روده بزرگ دارد. آب سیر تخمیر و فرایندهای پوسیدگی در روده را کاهش می دهد. بنابراین توصیه می شود از آن به عنوان افزودنی غذاهای گوشتی و ماهی استفاده کنید.
خوردن سیر به تنظیم سطح کلسترول خون کمک کرده و تشکیل خون را تحریک می کند ، همچنین فشار خون بالا را کاهش می دهد. از سیر برای درمان آرتروز ، نقرس ، روماتیسم استفاده می شود.
به دلیل مقدار کمی مواد سمی موجود در سیر ، مصرف آن باید به 4-3 حبه در روز محدود شود.
محتوای فیتون سایدها در سیر به آن خواص ضد باکتری قدرتمندی می بخشد. کسری که از حبه های سیر خرد شده آزاد می شود ، قارچ های مخمر را از بین می برد. به همین ترتیب ، آنها بر روی میکروارگانیسم های مختلف ، قارچ های پایین تر ، استافیلوکوک ها ، استرپتوکوک ها ، پاتوژن های اسهال خونی عمل می کنند.
داروهای سیر به بهبود هضم غذا ، جذب بهتر غذا و افزایش اشتها کمک می کنند. از تزریق سیر به عنوان یک ماده ضد التهابی استفاده می شود. سیر تولید صفرا و آنزیم های گوارشی را تحریک می کند. از داروهای حاوی عصاره سیر برای درمان هپاتیت مزمن و کوله سیستیت به عنوان یک ماده خلط آور و ملین استفاده می شود.
شما نباید سیر خام را برای زنان شیرده بخورید ، زیرا می تواند طعم و بوی خاصی به شیر مادر بدهد.
آلیسین موجود در سیر یک درمان عالی برای مبارزه با سرماخوردگی است. خاصیت منحصر به فرد دیگر این ماده توانایی آن در جلوگیری از تشکیل تومورهای بدخیم است. بنابراین ، مصرف مداوم سیر یک پیشگیری موثر ضد سرطان است.
برای درمان و پیشگیری از عفونت های ویروسی ، سیر باید به صورت خام مصرف شود ، زیرا در طی عملیات حرارتی خاصیت ضد ویروسی خود را از دست می دهد.
مضرات سیر
علیرغم مزایای فراوان ، سیر منع مصرف دارد. برای بیماران مبتلا به ورم معده ، پانکراتیت حاد ، زخم معده و اثنی عشر و همچنین برخی بیماری های کلیوی نباید سیر خام بخورید.
