اغلب ، به دلیل یک سو due تفاهم ، هر قطعه گوشت را استیک می نامند ، اما در واقع ، تهیه آن یک هنر کامل است.
برای استیک ، فقط از گوشت گاو ، ترجیحاً سرد استفاده می شود. گوشت مرمر استرالیایی کاملاً مناسب است - لبه ضخیم یا نازک و فیله. به دلیل لایه های نازک چربی در ساختار آن ، سنگ مرمر نامیده می شود.
در هنگام پخت و پز ، این چربی ذوب شده و گوشت را آبدار می کند. شما می توانید استیک های از قبل برش خورده خریداری کنید ، یا می توانید یک قطعه کامل را بردارید و خودتان آن را ببرید. در همان زمان ، به یاد داشته باشید که گوشت باید کاملاً از طریق الیاف بریده شود. استیک ها به ضخامت حدود 3 سانتی متر برش داده می شوند ، در هیچ موردی کوبیده نمی شوند و از قبل نمک نمی شوند.
محبوب ترین استیک ها استیک های دنده چشم هستند - ساخته شده با لبه ضخیم ، کمر نواری - ساخته شده با یک لبه نازک ، استیک تیبون با استخوان ، و همچنین استیک سرسبز و چتوبریاند.
بهترین روش کباب کردن استیک ها روی توری گرم یا تابه گریل است. این درست تر است ، زیرا گوشت آبدارتر از ماهی تابه است ، به دلیل بافت آجدار کوره و یک طرح رنگی زیبا به صورت نقش گریل بدست می آورد.
میزان آمادگی استیک ها و درجه برشته شدن با یک دماسنج مخصوص یا فشار دادن دستی روی استیک بررسی می شود. درجات اصلی بو دادن آبی نادر ، کمیاب ، متوسط نادر ، متوسط ، متوسط خوب ، خوب انجام شده است.
برای شما راحت تر خواهد بود که به تدریج آنها را به یاد بیاورید - از حالت ایستاده تا کار خوب. استیک ها را در انتها نمک و فلفل بزنید تا نمک از گوشت مایع خارج نشود. استفاده از نمک دریا توصیه می شود. استیک را روی یک بشقاب چوبی سرو با یک تکه کره و سس با طعم خوب سرو کنید.